1. ‘daje się widzieć, można zobaczyć’; 2. ‘widocznie, zapewne, chyba, okazuje się’ (od XVI w.); dawniej (od XIV w.): 3. ‘odbierać wrażenia zmysłowe, oglądać’ oraz 4. ‘znać, poznawać’; płnsłow. wyraz (np. czes. vidat) pochodzi od psłow. dialektalnego *vidati – formy wielokrotnej psłow. czasownika *viděti ‘widzieć, spostrzegać’
‘narzędzie stołowe w kształcie widełek’; od XVII w.; wyrazu tworzony od widły
1. ‘narzędzie rolnicze do zgarniania, przerzucania czegoś’; 2. stpol. ‘rozdwojona gałązka’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *vidly ‘ts.’ (początkowo narzędzie rolnicze było wykonywane z gałęzi o odpowiednim kształcie), które zostało utworzone od psłow. *viti ‘przez zwijanie nadawać czemuś okrągły, owalny, kolisty kształt; wić, splatać’
1. ‘złudzenie wzrokowe, omam’; 2. ‘wytwór wyobraźni, nierealna postać, fantastyczne zjawisko, widziadło’; od XVIII w.; pochodzi od czasownika widzieć z przyrostkiem -mo; por. też górnołuż. widmo ‘miraż, przywidzenie, mara’ i czes. vidmo ‘miraż’
1. ‘pełen światła, jasny, dobrze oświetlony’; 2. dawniej ‘dający się zauważyć, widoczny’; od XVI w.
1. ‘być świadomym czegoś, zdawać sobie z czegoś sprawę, orientować się w czymś’; 2. ‘mieć wiedzę, wiadomości o czymś’; 3. dawniej też ‘znać’; 4. stpol. (XV w.) też ‘potrafić, umieć, móc’.
1. ‘stulecie’; 2. ‘lata życia, liczba przeżytych lat, całe życie’; 3. ‘lata, czas istnienia czegoś’; 4. ‘późne lata życia, starość’; stpol.: 5. ‘czas, zwłaszcza okres jakoś wyróżniany’, 6. ‘wieczność’, 7. ‘lata życia’ oraz 8. ‘pokolenie’.
forma wielokrotna -wiewać w czasownikach przedrostkowych, np.: owiewać,powiewać, rozwiewać.
forma wielokrotna -wijać w czasownikach przedrostkowych, np.: nawijać, obwijać ( obojczyk – od psłow. czasownika przedrostkowego *ob-vibi ‘owinąć, opleść’), odwijać, owijać, podwijać, przewijać, rozwijać ( rozwój), zwijać ( zwój)
forma jednokrotna -winąć w czasownikach przedrostkowych, np.: odwinąć, przewinąć, rozwinąć, uwinąć się.
‘w krótkim czasie, wnet, niebawem’; od XV w.; utworzone od wyrażenia przyimkowego w krótce.
1. ‘ciągnąć, przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś’; 2. ‘prowadzić kogoś wbrew jego woli’; 3. potocznie ‘prowadzić, nieść, wieźć za sobą kogoś lub coś niepotrzebnego, niewygodnego’; wlec się: 4. ‘być wleczonym po czymś’, 5. ‘iść, jechać powoli, z trudem’ oraz 6. potocznie ‘ciągnąć się przez długi czas’.
forma wielokrotna -wlekać w czasownikach przedrostkowych, np.: nawlekać, powlekać, przewlekać, zwlekać.