stpol. w XV w.: 1. ‘zrzeczenie się, ustąpienie’ oraz 2. ‘odejście, odstąpienie’; występował także wyraz odstępek ‘odstępstwo’
‘tylny odcinek ciała stawonogów’ (od XIX w.), a dawniej (od XV w.) odwłoka / otwłoka ‘zwłoka, zwlekanie, odkładanie’
‘wyzbyć się dotychczasowych nawyków, odzwyczaić się’; od XV w., w stpol. stosowano też formę otwyknąć
1. ‘darowanie, złożenie czegoś na jakiś cel’; 2. ‘to, co się daje, ofiarowuje, dar’; 3. dar składany Bogu, bóstwom, mocom nadprzyrodzonym’; 4. ‘poświęcenie, oddanie, wyrzeczenie’; 5. osoba która doznała szkody, bezradna wobec czegoś’; 6. ‘ciapa, osoba niezaradna, niezdarna’.
1. ‘skłonny do poświęceń, gotowy do ofiar’; 2. ‘dotyczący ofiary składanej Bogu’ (np. baranek ofiarny)
‘złożyć w darze, podarować’; od XIV w.; w stpol. też w formie ofierować
1. ‘płomienie i żar powstające podczas palenia się czegoś’; 2. ‘płomienie ogarniające dużą przestrzeń, budynek, las itp.’; 3. ‘zapalony stos drewna’; 4. ‘strzały z broni palnej’; 5. ‘gwałtowne uczucie’; 6. stpol. też ‘zaognienie, stan zapalny’.
1. ‘palący się stos drewna’; 2. dawniej ‘palenisko’; 3. nowsze przenośne ‘centralny punkt, ośrodek czegoś’; od XV w.; zachsłow. < psłow. *ognisko, *ogniščь ‘miejsce, w którym rozpala się ogień’ utworzonego od psłow. *ognь; nowsze znaczenie związane jest z tym, że ognisko i palenisko były punktem centralnym w dawnym słowiańskim domu – wokół nich wszystko się toczyło