wiatr w plecy
‘pomocny wiatr, pomoc, wsparcie w drodze do celu; okoliczności sprzyjające jakiemuś działaniu’; wyr. rzecz.; Gdy wychodzę na start, zawsze życzy mi powodzenia i wiatru w plecy (…). – „Angora”.
wiatrem podszyty
‘o odzieży lekkiej, lichej, przepuszczającej zimno’; wyr. określ.; Pomagałem je włożyć podszyty wiatrem płaszczyk . – S. Bąba.
Wić
widać jak na dłoni
‘coś wyraźnie widać, coś nie podlega dyskusji, jest oczywiste’; zwrot; Czasem mgła wybucha nagle u stóp wodospadu i zasłania oku wszystko; to znów niknie, a wtedy widzisz kłęby pary i cały wodospad jak na dłoni. – H. Sienkiewicz, Listy.
Widły
Widowisko
widziały gały, co brały
‘nie ma co po czasie żałować wyboru partnera, przecież się widziało jaki jest’; fraza; Do kogo masz teraz pretensje – widziały gały, co brały.
Widziany
widzieć coś oczyma duszy
widzieć coś oczyma duszy
widzieć coś oczyma duszy
‘wyobrażać sobie kogoś, coś, marzyć o kimś, o czymś’; zwrot, liter. – modyfikacja fragmentu dramatu W. Szekspira, „Hamlet”: „Zdaje mi się,że widzę…gdzie?/Przed oczyma duszy mojej”; Oczyma duszy widziałam już kupę pieniędzy na własnym, wiecznie chudym koncie. – K. Grochola.
widzieć coś oczyma wyobraźni
‘wyobrażać coś sobie’; zwrot; Oczyma wyobraźni widzieli już swoje zwycięstwo. – Internet.
widzieć świat/patrzeć na świat przez różowe okulary
widzieć/widać coś gołym okiem
widzieć/widać coś gołym okiem
‘widzieć, dostrzegać coś wyraźnie, coś jest łatwe do zauważenia’; zwrot; Co się dzieje w Europie? Gołym okiem widać, że sprawy nie toczą się najlepiej. – „Wprost”.
widzieć/zobaczyć/ujrzeć/obejrzeć/oglądać coś na własne oczy
widzieć/zobaczyć/ujrzeć/obejrzeć/oglądać coś na własne oczy
‘widzieć coś osobiście, naocznie’; zwrot; Jednak kilka tysięcy mieszkańców miasta Hangzuo widziało to na własne oczy. – SE; Snadź jesteś w łaskach u Boga, boś na własne oczy oglądał i na własne uszy posłyszał, co my tylko ze starodawnej znamy opowieści. – J. Kasprowicz.
Widzimisię
Wieczne Miasto
Wieczne Miasto
‘Rzym’; wyr. rzecz., starożyt. Nazwę Wieczne Miasto nadał Rzymowi Cesarz Hadrian, ale wcześniej użył jej Tibullus w „Elegiach” – Urbs aeterna . Dziś funkcjonuje ona jako książkowy ozdobnik i pomaga uniknąć nużących powtórzeń.; (…) kiedy po długich dziesięcioleciach opuścił Wieczne Miasto i życie doczesne, nad brzegiem rzeki zjawiły się postacie, stworzone jego śmiertelną dłonią (…).
Wieczny
wieczny spokój
‘spokój zmarłych’; wyr. rzecz.; Naruszyliśmy wieczny spokój zmarłych.
Wiedza
wiedzieć co w trawie piszczy
wiedzieć co w trawie piszczy
wiedzieć swoje
‘mieć własne zdanie na jakiś temat, w jakiejś sprawie, być pewnym swoich racji’; zwrot; Mogłam ją przekonywać dwie godziny, a ona i tak wiedziała swoje. – Internet.
wiedzieć, co w trawie piszczy/słyszeć jak trawa rośnie
‘dobrze orientować się w sytuacji, wiedzieć, co się dzieje, domyślać się czegoś, trafnie przewidywać, co się może wydarzyć’; zwrot, przyr.; Wtedy już wiedziałam, co w trawie piszczy – Monika znowu zaczęła spotykać się z Kamilem. – Internet.
wiedzieć/widzieć/czuć, co się święci
wiedzieć/widzieć/czuć, co się święci
‘orientować się w sytuacji, przeczuwać, na co się zanosi, co nastąpi’; zwrot.
wieje nudą
‘jest bardzo nudno’; zwrot; Po dwóch dniach w szlafroku i pidżamie wieje nudą, więc może zabawisz się w tropienie pasji życia (…). – „Cogito”.
Wielbłąd
wiele hałasu o nic
‘wielkie zamieszanie, szum wokół błahej sprawy’; wyr. rzecz., liter. – W. Szekspir, tyt. komedii „Wiele hałasu o nic”.
wiele wody upłynie/musi upłynąć
‘dużo czasu minie, musi minąć’; zwrot, przyr.; Nie upłynęło wiele wody, kiedy spuściła nieco z tonu .
wielkie bum
‘jakieś zamieszanie, awantura, hałas’; wyr. rzecz., nauka. Potoczne określenie wielkiego wybuchu, w wyniku którego miał powstać wszechświat; Wiktor postanowił przeczekać wielkie bum wokół koleżanki, na którą rzucili się różni chwilowi pomagacze. – „Victor J”.
Wieprz
Wiercić
wiercić komuś dziurę w brzuchu
wiercić komuś dziurę w brzuchu
wiercić komuś dziurę w brzuchu
‘uporczywie o coś prosić, coś przypominać,domagać się czegoś’; zwrot; (...) nie będę panu wiercić dziury w brzuchu/pytając co pan sądzi o Mertonie (...). – J. Twardowski.
wierny aż po grób
‘wierny na zawsze, do końca, szczerze oddany’; wyr. określ.; bibl. (Ap 2, 10: „Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia.”).
Wiersz
wierutne kłamstwo
wierutne kłamstwo
‘wymysł, nonsens, bzdura’; wyr. rzecz., stp. przym. wirudny ‘prawdziwy, skończony’.