‘coś jest bardzo niepewne, wątpliwe, mało prawdopodobne; coś, na co nie można liczyć’; wyr. określ.
‘sposób osiągnięcia jakiegoś celu może być nieuczciwy, naganny, jeśli sam cel jest szczytny, chwalebny’; fraza użyta w wypowiedzeniu, liter. – zasada postępowania zalecana w dziele Niccolo Machiavellego „Książę”, a polegająca na możliwości stosowania podstępu, przemocy, obłudy dla dobra ogółu, państwa,w imię racji stanu; Wzmacniała mnie jednak myśl, że cel uświęca środki.
‘mówić bez sensu, wygadywać, pleść głupstwa, bzdury, zmyślać’; zwrot; Plotłem trzy po trzy. – AG1; Najzabawniejsze, że plotąc tak trzy po trzy, myślałem przez cały czas o czymś innym.
‘dyskusja oderwana od rzeczywistości, teoretyczna, specjalistyczna’; wyr. rzecz., nauka; Zastanawiamy się z kolegami, co nam dają te dyskusje akademickie, komu to na co. – Internet.
‘człowiek, który zawinił, ale potem opamiętał się; nawrócony grzesznik’; wyr. rzecz., bibl. (Wyrażenie pochodzi z ewang. przypowieści: młodszy z dwóch synów żąda od ojca przypadającej mu części majątku i odjeżdża w dalekie strony, tam trwoni cały majątek, żyjąc rozpustnie, a gdy popada w nędzę, wraca do ojca i zostaje przyjęty z radością. ŁK 15, 11-32); EP; JK.
‘coś wielkiego, co sprawia wrażenie mocy, potęgi, siły, a w rzeczywistości jest słabe, bliskie upadku’; wyr. rzecz., bibl. (Dn 2, 31-34. Prorok Daniel wyjaśniał królowi Nabuchodonozorowi znaczenie snu o posągu, który miał żelazno-gliniane nogi; spadły z góry kamień skruszył nogi kolosa – tak zniszczone będą królestwa na ziemi babilońskiej.); Internet.
‘zakochać się w kimś, być kimś zauroczonym’; zwrot, stp. durować ‘szaleć, nie być przy zdrowych zmysłach; hulać, szaleć, dokazywać; pysznić się’, od XVIII w. durzyć się ‘oszukiwać się, tumanić się; kochać się w kimś’; też zadurzyć się w znaczeniu dzisiejszym; Madzia zadurzy się nawet w starszym panu, ale i on zostawi ją na lodzie, gdy tylko się dowie, że miała mieć dziecko z jego synem.
‘znaleźć jakieś rozwiązanie sytuacji, rozwiązać problem’; zwrot; Ale szybko poszedł po rozum do głowy i wycofał to oświadczenie. – SE; Front pójdzie więc po rozum do głowy i przejdzie przez góry. – TVN; wcale bym się nie zasmucił/Gdybyś poszedł po rozum do głowy i nie wrócił. – za J. Liberkiem.
‘ktoś, kto broni sprawy niesłusznej, nieuczciwej’; katol.rzecznik publiczny, który w czasie procesu beatyfikacyjnego lub kanonizacyjnego zgłasza zarzuty wobec kandydata na świętego (łac. advocatus diaboli)’; wyr. rzecz.,prawn., teolog.; Rozpoczął się już proces beatyfikacyjny naszego papieża, został powołany adwokat diabła. – TV Trwam.
‘postępować nieuczciwie, nielojalnie, współpracować z różnymi stronami konfliktu’; zwrot, wojs.; Rodzi się pytanie, jak długo można tak działać na dwa fronty. – „Cogito”.
‘niezgodnie z prawem, bezpodstawnie’; wyr. określ., prawn., kaduk – dawn. termin prawn. dotyczący prawa do spadku pozostawionego bez spadkobiercy i testamentu; majątek przechodził na króla, a nazywany był „kadukiem”, albo „dobrami kadukowymi”; Czy doczekamy się czasów, że posłowie stracą przyznane im prawem kaduka przywileje i pieniądze. – Internet.
‘wiedzieć wszystko lub tylko myśleć, że wie się wszystko, być przemądrzałym’; zwrot; Teraz miała „lepszych” przyjaciół – kilka rozbrykanych „chłopczyc”, które myślały, że pozjadały wszystkie rozumy (…). – „Ozon”; Mysz, dlatego że niegdyś całą książkę zjadła,/Rozumiała, że wszystkie rozumy posiadła. – I. Krasicki.
‘zapłata otrzymana za zdradę, haniebnie zarobione pieniądze za sprzeniewierzenie się czemuś’; wyr. rzecz., bibl. (30 srebrników, które obiecano Judaszowi za zdradę Jezusa – Mt 26, 14-15: „Wtedy jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: „Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?” A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników.”).
‘coś przychodzi bardzo ciężko, z trudem, z dużym wysiłkiem’; zwrot; Niestety, to wszystko strasznie się wlecze, można powiedzieć idzie jak krew z nosa. – Internet.
‘wszystko można oceniać z dwóch punktów widzenia; wszystko ma swoje dobre i złe strony’; fraza, przysł. użyte w wypowiedzeniu, przyr.; No cóż – pomyślałem – każdy kij ma dwa końce.
‘o parze lub grupie osób: dobrać się odpowiednio, pasować do siebie’; zwrot, stp. korzec to duże naczynie o objętości ok. 100 l, służące dawniej do przechowywania rzeczy sypkich; dobrać się jak w korcu maku jest równie trudno jak znaleźć igłę w stogu siana; Wszyscy uważają, że dobraliśmy się jak w korcu maku. – „Victor G”; Jęz.
‘wejście do krainy szczęśliwości, pojawienie się nowych możliwości do realizacji siebie i swoich planów’; wyr. rzecz., relig.; Bo taka propozycja była jakby otwarciem przed nim bram raju. – „Angora”.
‘postawa heroiczna, buntująca się przeciwko siłom zła i potęgom krępującym wolność ducha, przeciw losowi’; wyr. rzecz. W mitol. grec. tytan Prometeusz wykradł bogom ogień i nauczył ludzi posługiwać się nim, za co został przykuty do skał Kaukazu, gdzie orzeł (albo sęp) wyszarpywał mu wiecznie odrastającą wątrobę;
‘bardzo samotny, opuszczony przez wszystkich’; wyr. określ; [był] Skryty, zamknięty w sobie, żyjący samotnie jak kołek. – K. Dickens.
‘od jednego do drugiego, od jednej instytucji do drugiej, bezskutecznie, nic nie załatwiając’, wyr. określ. (zwykle w połączeniu z czas. chodzić), bibl. (Annasz – arcykapłan żydowski; teść Kajfasza – także arcykapłana żydowskiego, przewodniczącego Wysokiej Rady w czasie procesu Jezusa; J 18,24: „Następnie Annasz wysłał Go związanego do arcybiskupa Kajfasza.”); W naszej rzeczywistości trzeba się nachodzić od Annasza do Kajfasza, żeby cokolwiek załatwić. – Internet.
‘rozsyłać wiadomość’; zwrot, hist. Dawniej rozesłanie wici polegało na wezwaniu na wyprawę wojenną lub wiec przez rozsyłanie witek łozowych, pęku powrozów lub ognisk zapalonych na wzgórzach, też informowanie o niebezpieczeństwie; później: uniwersały królewskie wzywające pospolite ruszenie; Internet.
‘coś zostało bezpowrotnie utracone, przepadło’; fraza relig.; (…) jeśli sędziowanie nie będzie uczciwe, to polski futbol wezmą diabli (…). – „Angora”; poezję diabli wzięli prawie już jej nie ma – J. Twardowski.
‘pasować do siebie idealnie, zgadać się z sobą’; zwrot; przyr.; Ich miłość rozkwitała coraz bardziej, patrzyli na siebie w nieustannym zachwycie, jedli sobie z dzióbków. – Internet.
‘o miejscu zaniedbanym, w którym panuje nieład, brud, które należy uporządkować’; wyr. rzecz., mitol. Oczyszczenie stajni Augiasza, króla Elidy, było szóstą pracą Herkulesa. Te nigdy nie czyszczone stajnie miału porządkować w ciągu jednej doby; Ten znany polityk daje do zrozumienia, że należy oczyścić te stajnie Augiasza. – TV Puls; Nasz kandydat na prezydenta podjął się czyszczenia stajni Augiasza. – TV Trwam.
‘groźny, surowy wyraz twarzy; zasępiona, niezadowolona mina’; wyr. rzecz., mitol. – od imienia Marsa – rzym. boga wojny; Wszyscy wychodzący mieli marsowe miny. – Internet.
‘czule rozmawiać ze sobą, okazując miłość, sympatię; czulić się do siebie’; zwrot, przyr.; Wiadomo, że po jakimś czasie Marta i Jacek znajdą sobie przytulny kącik i zaczną gruchać jak dwa gołąbki. – „Victor G”.
‘spać bardzo czujnie’; zwrot, przyr. Zające słyną z ostrożności i płochliwości, są bardzo czujne, w każdej chwili gotowe do ucieczki.
‘człowiek fałszywy, dwulicowy, udający kogoś innego niż jest naprawdę, oszust’, wyr. rzecz., rzem.; Więc kto teraz? Chyba jakieś farbowane lisy. – „Angora”.
‘dać każdemu to, co mu się należy, co jest mu przypisane’; fraza, bibl. (W przekł. J. Wujka m.in. Mt 22, 21: „ Oddajcie tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest bożego Bogu. ”) Słowa Jezusa skierowane do faryzeuszy, którzy podstępnie spytali go, czy należy płacić podatek Cezarowi. Fraza często używana w sporach o relację państwo–kościół.); Oddaję cesarzowi, co cesarskie – powiedział sędzia Hiernaux, wydając wyrok w sprawie, jaką wytoczył Acquaviva. – „Nowy Dzień”; Bogu co boskie,...
‘człowiek silny, odważny, nieugięty, kierujący się zasadami’,wyr. rzecz.;
‘wpaść gdzieś, wypaść skądś raptownie, nagle, niespodziewanie, gwałtownie’; zwrot zjawisko atmos.; Rafał był u Anki, jak zwykle siedzieli w jej pokoju, trochę się kłócili, bo słyszałem jego podniesiony głos, a potem otworzyły się drzwi i Rafał wypadł jak burza do przedpokoju, a potem, dalej jak burza, do windy. – „Victor J”.
‘czekać na coś z wielkim utęsknieniem, niecierpliwością, bardzo czegoś pragnąć’; zwrot, przyr. kania ‘ptak, który jako jedyny spośród ptaków drapieżnych lubi podobno polować podczas deszczu (stp. M. deżdż, D. dżdżu > deszcz, deszczu), dlatego w dni pogodne wydaje żałośnie brzmiący głos, co jest interpretowane jako przyzywanie deszczu’; Czekam na ten moment jak kania dżdżu, bo od dawna uważałem, że organ kierowany przez panią Waniek mógł tylko pogłębiać patologie istniejące w polskich...
‘uporczywie, natrętnie domagać się czegoś, upominać się o coś’; zwrot; Przestań mi suszyć głowę, przecież wyraźnie powiedziałam, że nie pozwolę ci pójść na tę dyskotekę.
‘nie przywiązywać wagi do tego, co się komuś mówi; mówić, obiecywać w sposób nieodpowiedzialny’; zwrot (często w formie zaprzeczonej, por. nie rzucać słów na wiatr ), bibl. (1 Kor 14, 9: „Tak też i wy: jeśli pod wpływem daru języków nie wypowiadacie zrozumiałych słów, któż pojmie to, co mówicie? Na wiatr będziecie mówili.”).
chętnie, skwapliwe na coś się zgodzić, coś podpisać’; zwrot; Ja się podpisuję obiema rękami pod tą zasadą.
‘dawać komuś sygnał, by danej rzeczy nie traktował poważnie; mrugać porozumiewawczo’; zwrot; (…) zarówno Donald Tusk, jak i Lech Kaczyński będą puszczali oko do wyborców z lewej strony sceny politycznej. – „Ozon”; Kilkanaście lat później, jako emeryt, mógł jenerał truć to samo już bez puszczania perskiego oka (…). – W. Łysiak
zachować spokój, zdrowy rozsądek, trzeźwą ocenę czegoś; nie dać się ponieść emocjom, nie dać się zwieść’; zwrot; Nie dajmy się zwariować.
‘chcieć walczyć o coś ważnego, być odważnym’; zwrot; Jak zawsze, serce do walki miał ogromne.
‘bardzo się czymś zainteresować, znaleźć jakąś pasję’; zwrot, medyc.; Już w młodości było widać, że chłopiec połknął bakcyla sportu. – Internet.
‘wiele negatywnych ocen na jakiś temat pojawiających się w mediach w krótkim czasie’; wyr. rzecz., public.; Nietrudno zaobserwować, że przez prasę przetacza się fala krytyki nowego rządu. – Internet.
‘bardzo wysoki budynek, wieżowiec’; wyr. rzecz., budow.; Od jakiegoś czasu planuje się postawienie w Warszawie jakiegoś drapacza chmur na cele biurowe, administracyjne. – Internet.
‘powszechny, nieopanowany, nagły, często nieuzasadniony strach’; wyr. rzecz., mitol. Od imienia grec. bożka Pana, wzbudzającego swym krzykiem w chwilach gniewu wielki lęk wśród ludzi i zwierząt; Wszyscy kolejni trenerzy żyli w panicznym strachu przed porażką i przed właścicielem.
‘człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny, niemający określonego zajęcia, żyjący cudzym kosztem, próżniak, darmozjad’; wyr. rzecz., bibl. (MT 6, 26: „Przypatrzcie się ptakom podniebnym: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichlerzy, a Ojciec wasz niebieski je żywi.”); Niebieski ptak to ktoś, kto żyje beztrosko i niczym się nie przejmuje – ani pracą, ani nauką. Po prostu chce się bawić i niczym nie martwić. – „Victor J”; Niebieskie ptaki całego świata wpłaciły nad Wisłą złotówkami miliardy...
‘wiązać z czymś, kimś swoje nadzieje, plany, pragnąć, chcieć czegoś’; zwrot.
‘doświadczyć czegoś dobrego, wyjątkowego, czuć się szczęśliwym, radosnym’; zwrot, relig.; Marysi wydawało się, że wszystko już jest dobrze, że złapała Pana Boga za nogi. – TVP 3.
‘mieć do siebie pretensje o niewykorzystaną sytuację, szansę’; zwrot; Teraz dopiero musi pluć sobie w brodę.
‘starać się nie zwracać na siebie uwagi, aby uniknąć niebezpieczeństwa; zachowywać się cicho, spokojnie’; zwrot; Jurek zazwyczaj siedzi jak mysz pod miotłą.