Okres przełomu er na terenie Palestyny to czasy ożywienia ruchów społeczno-religijnych. Działały w tym okresie trzy duże stronnictwa polityczno-religijne: saduceusze (konserwatyści, zwolennicy ugody z Rzymianami), faryzeusze (konserwatyści, podkreślali rolę ustnej tradycji w przekazywaniu prawd wiary) oraz esseńczycy (sekta znana głównie z rękopisów znalezionych na pustyni nad Morzem Martwym; wiele z poglądów zawartych w pismach esseńczyków jest podobnych do idei głoszonych przez Jezusa).
Założycielem chrześcijaństwa był Jezus Chrystus. Zgodnie z Nowym Testamentem urodził się (6-5 rok p.n.e.) on w Betlejem za czasów panowania cesarza Augusta. Terenem jego działań była Galilea oraz Jerozolima. W wyniku konfliktu z wyznawcami judaizmu w kwestii stosunku do przepisów religii żydowskiej został on uwięziony przez władze żydowskie i wydany Rzymianom, którzy go ukrzyżowali za czasów panowania cesarza Tyberiusza (30. n.e.).
Ogromne znaczenie dla rozprzestrzeniania się nauki Jezusa miała działalność świętego Pawła z Tarsu. Początkowo był zaciekłym przeciwnikiem chrześcijaństwa i prześladował jego wyznawców. Po swym nawróceniu odbył szereg podróży misyjnych do Azji Mniejszej, Grecji, Macedonii. Zaowocowały one powstaniem szeregu gmin chrześcijańskich.
Chrześcijanka – fresk z rzymskich katakumb Priscilli
Warto pamiętać
Jakim językiem mówił Chrystus? Na co dzień z całą pewnością posługiwał się on językiem aramejskim. Język hebrajski w czasach Chrystusa był głównie językiem liturgii i Pisma Świętego. W języku aramejskim św. Marek napisał większą część swej Ewangelii. Do słów pochodzących z języka aramejskiego, występujących w Nowym Testamencie, należą np. Abba, Golgota.
Pojęcia
esseńczycy – religijna grupa judaistyczna działająca w Palestynie na przełomie er. Nauka esseńczyków znana jest głównie z rękopisów znalezionych na Pustyni Judzkiej w latach 1947-1952. Osadą, którą zamieszkiwali esseńczycy w latach od 150 roku p.n.e. do 60 roku n.e., było Qumran. W kulcie, doktrynie, organizacji i praktykach religijnych można dostrzec wiele wspólnego z chrześcijaństwem. Założyciel sekty esseńczyków, zwany nauczycielem sprawiedliwości, przez dłuższy czas był uznawany nawet za pierwowzór Jezusa
gmina – organizacja, w jaką początkowo łączyli się chrześcijanie. Struktura gminy była przystosowana do warunków lokalnych. Gmina miała często wspólny majątek, który przeznaczany był głównie dla wspomożenia biednych
Literatura
H. Daniel-Rops: Życie codzienne w Palestynie w czasach Chrystusa. Warszawa 1994.
M. Simon: Cywilizacja wczesnego chrześcijaństwa I-IV wiek. Warszawa 1979.
J.P. Roux: Jezus. Kraków 1995.
M. Eliade: Historia wierzeń i idei religijnych. Tom II. Od Gautamy Buddy do początków chrześcijaństwa. Warszawa 1994.
P. Muchowski: Rękopisy znad Morza Martwego. Qumran – Wadi Murabba’at – Masada. Kraków 1996.
Daty
6-5(?) rok p.n.e. - najczęściej przyjmowana data narodzin Jezusa, bowiem dzień 25 grudnia został ustalony dopiero w IV wieku n.e.
30(?) rok n.e. - (piątek, 7 IV)śmierć Jezusa
Oś czasu
147 p.n.e. - powstanie Greków przeciwko Rzymianom
53 p.n.e. - pierwszy teatr(drewniany) w Rzymie
