profil

Teksty 55
Zadania 0
Opracowania 1
Grafika 0
Filmy 0

Hiperbola

poleca61%
Literatura

Środki poezji barokowej

budowanie obrazu na kontraście, epatowanie brzydotą, paradoksy, oksymorony, np. gorący lód, zimny ogień, hiperbola, czyli przesadne kreowanie jakiegoś zjawiska, anafora, czyli rozpoczynanie kolejnych wersów od tego samego zwrotu lub słowa, przestawny szyk wyrazów w zdaniu.



poleca93%
Język polski

„Zadziwić oto cel poety”. Hasło Mariniego, odnieś do twórczości J. A. Morsztyna i D. Naborowskiego.

Celem poezji barokowej jest zaszokować, zaskoczyć odbiorcę. Dlatego twórcza praca poetów skupia się na poszukiwaniu nowych form wyrazu, na oryginalności pomysłu - czyli konceptyzmie. Najpopularniejszą techniką baroku była metoda twórcza...



poleca86%
Język polski

Charakterystyka srodków artystycznych.

***Podzial srodkow jezykowych : a)fonetyczne b)slowotworcze c)fleksyjne ( fleksja zajmuje sie odmiana wyrazow ) d)skladniowe e)leksykalne ( leksyka zajmuje sie slownictwem ) ^^LEKSYKALNE srodki jezykowe 1. SYNONIMY (wyrazy...



poleca86%
Język polski

Analiza sonetu "Widok gór ze stepów Kozłowa" Adama Mickiewicza

Sonet ten jest skonstruowany na zasadzie zestawienia dwu wypowiedzi o Czatyrdahu: Pielgrzyma i jego krymskiego przewodnika Mirzy. Pierwotny tytuł: Na widok Czatyrdahu – W stepie za Kozłowem wskazuje, że tworzywa do tajemniczego obrazu dostarczyły...



poleca85%
Język polski

Opracowanie epoki barokowej.

Barok. Podłoże rozwoju literatury barok. 1. Barok (od portugalskiego barocco- perła nieoszlifowana)- nowy prąd w literaturze i sztuce, który w zestawieniu z renesansową harmonią kojarzono początkowo z cywilizacyjnym cofnięciem się, a nawet...



poleca85%
Język polski

Środki stylistyczne z podziałem na rodzaje

Fonetyczne (brzmieniowe) - onomatopeja (wyraz dźwiękonaśladowczy, np. puk, puk, - instrumentacja głoskowa (eufonia) - celowe powtarzanie tych samych głosek w bliskim sąsiedztwie - rymy: 1. - parzyste: dwa kolejne wersy mają ten...



poleca85%
Język polski

Barok

1. RAMY CZASOWE EUROPA XVII w. we FRANCJI nie było 2. CHARAKTERYSTYKA CZASÓW BAROKU 2.1 SYTUACJA POLITYCZNA I KULTURALNA NA ZACHODZIE EUROPY - czas kontrreformacji - tolerancja religijna zanikała - we Francji rozwijała się kultura -...



poleca85%
Język polski

Styl socrealistyczny

Rozwijał się w latach 1949-1956.Przedstawicielami tego kierunku artystycznego byli m.in.Jerzy Putrament,Adam Ważyk,Stanisław Wygodzki,Wiktor Woroszylski,Andrzej Mandalian,Andrzej Braun,Marian Piechal,Artur Międzyrzecki.Doktryna socrealizmu...



poleca85%
Język polski

Środki poetyckie

Aliteracja - powtarzanie tych samych liter lub sylab na początku kolejnych wyrazów tworzących zdanie lub wers, służące do uwydatnienia treści wyrazów i całych wypowiedzi, np. Bura burza od boru. Onomatopeja - wyrazy dźwiękonaśladowcze;...



poleca85%
Język polski

Środki stylistyczne.

- Homonimy - wyrazy jednakowe fonetycznie i ortograficznie, ale różne semantycznie i etymologicznie; np. para (wodna, zakochanych), klucz (do drzwi, znak muzyczny, zasada). Współcześnie rozróżniane wyłącznie na podstawie kontekstu zdania w jakim...



poleca85%
Język polski

Na podstawie wybranych utworow omow charakterystyczne cechy Baroku.

W baroku polskim wyróżnić można trzy charakterystyczne nurty: barok kwiecisty, dworski barok sarmacki, dworkowy barok klasyczny, francuski 1. Barok kwiecisty.Jest to styl zwycięskiego kościoła i absolutystycznej monarchii. Charakteryzuje...



poleca85%
Język polski

Gatunki typowe dla Baroku.

A) GATUNKI LITERACKIE EPIKA * pamiętnik - osobista relacja o faktach i zdarzeniach znanych autorowi z doświadczenia . Od dziennika różni się dystansem narracyjnym dzięki któremu wydarzenia nie tylko są przedstawione lecz i komentowane przez...



poleca85%
Język polski

Porównaj kreacje poety-pielgrzyma ze "Stepów Akermańskich" Adama Mickiewicza i z "Hymnu [Smutno mi, Boże!...] Juliusza Słowackiego.

Praca została oceniona na 4+, więc myślę , że jest ok. w komentarzu nauczyciel napisał, że nie wspomniałem nic o buncie Słowackiego i innym podejściu do natury w tekstach. Utwór autorstwa Juliusza Słowackiego pt. [Smutno mi, Boże!...] oraz...



poleca85%
Język polski

Barok - opracowanie epoki

Barok - Epoka uduchowiona, mistyczna, u podłoża filozofii leży poczucie przemijalności życia i kruchości istoty ludzkiej. Zwrot ku Bogu i religii, myśli o życiu pozaziemskim. Niepokój i ozdobność w sztuce (również słowa), celem - wyrażenie uczuć...



poleca85%
Język polski

Środki stylistyczne A-Z i ich znaczenie

Środki stylistyczne – środki używane w literaturze (czasem również w filmie), mające na celu wywołanie u czytelnika (lub u widza) określonych emocji, pobudzenie jego wyobraźni. anakolut błąd składniowy zniekształcający budowę zdania,...



poleca85%
Język polski

Barok.

Alegoria - obraz w lit. I sztuce mający poza znaczeniem dosłowny określony sens przenośny, metaforyczny. Znaczenie alegorii jest ściśle skodyfikowane i potwierdzane tradycją, w przeciwieństwie do symbolu, który można interpretować wielorako...



poleca85%
Język polski

Środki stylistyczne

Środki stylistyczne - brzmieniowe, - leksykalne, - tropy stylistyczne. Środki brzmieniowe - intonacja - w trakcie wypowiadania tekstu - nadawanie mu pewnego rodzaju melodii, poprzez zmianę medolacji, w celu wyrażenia emocji,lub...



poleca85%
Język polski

Środki stylistyczne i rodzaje rymów - powtórzenie wiadomości

1. EPITET - to tyle, co określenie; określa cechę przedmiotu albo stosunek wypowiadającego do przedmiotu; występuje najczęściej w postaci przymiotników, rzadziej zaś w postaci imiesłowów, 2. PORÓWNANIE - zestawia się ze sobą dwa zjawiska, z...



poleca84%
Język polski

Charakterystyka liryki, rodzaje środków stylistycznych

RODZAJE LIRYKI - Liryka bezpośrednia (osobista) - podmiot zwraca się do odbiorcy, wypowiadając się zazwyczaj na swój temat, w sposób bezpośredni - liryka nieosobista - jeżeli przeżycia podmiotu dotyczą jakiejś grupy i wyrażają doświadczenie...



poleca84%
Język polski

Środki stylistyczne z przykładami

Aforyzm – zwięzła, lapidarna, przeważnie jednozdaniowa wypowiedź, wyrażająca ogólną prawdę filozoficzną lub moralną, w sposób zaskakujący i błyskotliwy. Przykład : Kto krzyczy, ten słabnie. Anakolut – błąd składniowy zniekształcający...



poleca83%
Język polski

literatura grecka - porównania homeryckie

literatura grecka - porównania homeryckie



poleca83%
Język polski

Środki stylistyczne

I. Środki słowotwórcze - Wyrazy zgrubiałe: psisko, kocisko, powieścidło, chłopisko - Wyrazy zdrobniałe: ziółka, pszczółka - Neologizmy – nowo powstałe wyrazy - Złożenia: szybkonogi, bystrooki II. Środki leksykalne (tropy stylistyczne)...



poleca81%
Język polski

Środki stylistyczne

Rodzaje środków stylistycznych Każdy wiersz może obfitować w rozmaite środki stylistyczne (zob. wiersze poetów baroku), może być ich również prawie całkowicie pozbawiony. Czasem już pobieżna analiza tekstu wystarczy, by określić, co jest w...



poleca82%
Język polski

Środki stylistyczne

Fonetyczne środki stylistyczne - Onomatopeja (dźwiękonaśladownictwo) - środek polegający na takim dobieraniu wyrazów, aby naśladowały one swym brzmieniem opisywane zjawisko lub dźwięki wydawane przez opisywany przedmiot. Słowotwórcze...



poleca81%
Język polski

Środki stylistyczne i inne wyrażenia językowe - zbiór najpopularniejszych

Zdarza się często, że szukamy definicji jakiegoś pojęcia i jest nam trudno go znaleźć. Ja zebrałam część tych pojęć dotyczących przede wszystkim języka polskiego. Znajdziecie tu wiele środków używanych między innymi przez pisarzy -...



poleca84%
Język polski

Pojęcia z polskiego od A do Z

A akapit - wcięcie w tekście, rozpoczynające nową myśl. akcja - ciąg zdarzeń prowadzących do celu. aforyzm - zwięzłe, błyskotliwe sformułowanie ogólnej myśli (maksyma, sentencja) anafora - środek poetycki, rozpoczynanie wersów tym...



poleca84%
Język polski

Środki stylistyczne

I. Środki stylistyczne: 1.Fonetyczne: - onomatopeja - wyraz dźwiękonaśladowczy, np. puk, puk, ćwir itp. 2. Słowotwórcze: - neologizm - wyraz nowo utworzony - zdrobnienia - np. kotek, piesek - zgrubienia - np. psisko, kocisko...



poleca84%
Język polski

Barok - charakterystyka epoki.

Nazwa epoki i granice czasowe Nazwa "barok" pochodzi prawdopodobnie od portugalskiego słowa "barocco", oznaczającego rzadką i cenną perłę o nieregularnym kształcie. Miano epoki byłoby więc zarazem metaforą jej samej:...



poleca84%
Język polski

Podział stylistycznych środków językowych

1. Fonetyczne środki - celowy dobór głosek: - Instrumentacja głoskowa lub eufonia. - Onomatopeja, czyli imitowanie dźwięków (miau, hau, zgrzytać, huk itp.). - Rym, czyli zgodność grupy głosek kończących wyraz w co najmniej dwóch...



poleca83%
Język polski

Środki stylistyczne w poezji - znaczenie pojęć

Anafora - powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych wersów, zdań, zwrotek. Antropomorfizacja - uosobienie, czyli nadawanie przedmiotom, pojęciom i zwierzętom cech ludzkich. Apostrofa - bezpośredni i uroczysty zwrot...



poleca84%
Język polski

Środki stylistyczne - wielki przewodnik po środkach.

alegoria- obraz lub opowiadanie, które w całości ma sens przenośny. Alegorię różni od symbolu jednoznaczność przenośni. Może być wplatana w utwór literacki lub usamodzielniona stanowić odmianę bajki. Typowym choć uproszczonym przykładem alegorii...



poleca91%
Język polski

Motywy barokowe w "Na ciało gdy umiera" Jarosława Marka Rymkiewicza i "***" Stanisława Grochowiaka

Barokiem nazywamy epokę pomiędzy odrodzeniem a oświeceniem, którą trudno jest nam ująć w dokładne ramy czasowe. nie znajdowała się ona bowiem w wyraźniej opozycji do sąsiednich epok - czerpała z poprzedniej, a jej elementy znajdujemy w...



poleca85%
Język polski

Środki językowe

Nasz przekaz możemy urozmaicić poprzez zastosowanie różnorodnych środków językowych. Do najczęściej stosowanych należą: 1. Alegoria - jest to metafora, której znaczenie odczytujemy w sposób jednoznaczny dzięki znajomości tradycji kulturowej,...



poleca85%
Język polski

Środki stylistyczne

ALEGORIA - Motyw zawarty w dziale literackim ( a także malarskim, filmowym) ANAFORA ? Środek poetycki polegający na powtórzeniu tych samych wyrazów. ANIMIZACJA ? Nadawanie przedmiotom i zjawiskom przyrody cech istot żywych (zwierząt) ANTYTEZA ?...



poleca85%
Język polski

Opis środków poetyckich

1. Anafora – celowe powtórzenie wyrazu na początku strofy lub wersu; podkreślenie znaczenia powtarzanego słowa 2. Epifora - powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na końcu następujących po sobie wersów, strof, zdań 3. Paralelizm składniowy –...



poleca85%
Język polski

Marinizm

Marinizm - nurt literacki baroku Marinizm - nazwa ta pochodzi od nazwiska włoskiego pisarza Gianbattista Marino; marianizm to inaczej kwiecisty barok; odrzucał renesansową harmonię między treścią a formą i kładł nacisk na formę; lubował się...



poleca85%
Język polski

Środki poetyckie

Eufonia –obejmuje rym, rytm, instrumentację głoskową (Kakofonia-brak harmonii dźwiękowej) Instrumentacja głoskowa: -Onomatopeja – świst, zgrzyt/ Ruszyła maszyna po szynach ospale -Aliteracja – zwija się zaułek zawiły/ zagubiony we własnych...



poleca85%
Język polski

Środki artystyczne

- oksymoron (epitet sprzeczny) – najprostsza forma paradoksu, będąca zespoleniem dwóch wyrazów o znaczeniach przeciwstawnych i wzajemnie się wykluczających, którym zostaje nadane znaczenie przenośne (np. „śpiesz się powoli”, „blask ciemnieje”,...



poleca85%
Język polski

Środki stylistyczne

1) FONETYCZNE - dotyczące warstwy brzmieniowej tekstu: Aliteracja - polega na stosowaniu tych samych głosek na początku sąsiadujących ze sobą wyrazów. Eufonia - polega na stosowaniu zasad harmonijnego współbrzmienia głosek. Onomatopeja -...



poleca85%
Język polski

Środki artystyczne

Środki artystyczne Co to jest epitet, oksymoron, anafora, przerzutnia, onomatopeja, elipsa? Nie wiesz? Zajrzyj tutaj! - epitet (określenie) – wyraz (przymiotnik, imiesłów, rzeczownik) określający rzeczownik, uwydatniający charakterystyczne,...



poleca85%
Język polski

Pierwiastki klasycystyczne i romantyczne w "Odzie do młodości" Adama Mickiewicza - uniwersalność ody.

ODA - utwór wierszowany o charakterze pochwalno-panegirycznym o patetycznym stylu; opiewa wybitną osobistość, wydarzenie, instytucje lub idee; szczególnie eksponowane miejsce zajmowała oda w literaturze klasycystycznej; oda klasycystyczna to...



poleca80%
Język polski

Środki poetyckie

EPITET - przydawka (przymiotnik) określająca rzeczownik, służy ubawieniu przedstawianego obrazu METAFORA - inaczej przenośnia, służy nadaniu pewnego podobieństwa do konkretnego wyrażenia; znaczenie przenośne PORÓWNANIE - zestawienie...



poleca84%
Język polski

Barokowy styl.

Barok postawił sobie za zadanie szokowanie i zaskakiwanie odbiorcy swoją oryginalnością i formą. Dlatego też twórcy tego okresu, tacy jak Daniel Naborowski czy Jan Andrzej Morsztyn stworzyli nowy styl poetyckiego obrazowania, przesycony środkami...



poleca82%
Język polski

Środki stylistyczne

TROPY: 1. EPITET – to tyle co określenie; określa cechę przedmiotu albo stosunek wypowiadającego do przedmiotu; występuje najczęściej w postaci przymiotników, rzadziej zaś w postaci imiesłowów, np.: „szklana...



poleca81%
Język polski

Środki poetyckie - wyjaśnienia pojęć.

Aliteracja - powtarzanie tych samych liter lub sylab na początku kolejnych wyrazów tworzących zdanie lub wers, służące do uwydatnienia treści wyrazów i całych wypowiedzi, np. Bura burza od boru. Onomatopeja - wyrazy dźwiękonaśladowcze;...



poleca84%
Język polski

Środki artystyczne i stylistyczne

1. ALITERACJA – rozpoczynanie sąsiednich wyrazów tymi samymi głoskami - przykład: „(…)moreny, mureny i morza i zorze(…)”(W. Szymborska „Urodziny”) - funkcje: * uwypuklenie danego fragmentu tekstu; * podkreślenie melodyjności wiersza...



poleca84%
Język polski

Środki językowe

1. Synonimy - wyrazy o podobnym znaczeniu. pieniądze - forsa, kasa, bilon, monety, kapucha. 2. Homonimy - wyrazy o jednakowym brzmieniu, lecz o różnym znaczeniu. Zamek, służba, lód. 3. Antonimy - wyrazy o przeciwnym znaczeniu. czarny -...



poleca84%
Język polski

Środki artystyczne

ANAFORA powtórzenie tego samego wyrazu lub zwrotu na początku zdań, wersów, strof. APOSTROFA uroczysty zwrot skierowany do osoby (zmarłej lub nieobecnej), zjawiska, idei lub przedmiotu ALUZJA świadome nawiązanie w utworze lit. do innego...



poleca83%
Język polski

Środki poetyckie.

Alegoria - rodzaj metafory, której znaczenie odczytujemy w sposób jednoznaczny poprzez odwołanie się do tradycji kulturowej, literackiej, religijnej. Na alegorii opierają się często bajki Przykład : lis - to spryt, zuchwałość. Aliteracja - to...



poleca82%
Język polski

Środki poetyckie

Alegoria – motyw zawarty w dziele literackim, np. postać, zdarzenie, który oprócz znaczenia dosłownego ma sens dodatkowy, domyślny, czyli alegoryczny. Aliteracja - to powtórzenie w celach ekspresywnych jednej lub kilku głosek na początku...