Środki stylistyczne

Środki stylistyczne
- brzmieniowe,
- leksykalne,
- tropy stylistyczne.

Środki brzmieniowe
- intonacja - w trakcie wypowiadania tekstu - nadawanie mu pewnego rodzaju melodii, poprzez zmianę medolacji, w celu wyrażenia emocji,lub tylko dla oddania specyficznego charakteru danej wypowiedzi,
- akcent - właściwie akcent wyrazowy to wyróżnienie za pomocą środków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu,
- onomatopeja inaczej wyraz dżwiękonaśladowczy
- aliteracja polega na rozpoczynaniu szeregów wyrazów do podobnych głosek w celu utrzymania utworu w obrębie tych samych bądż podobnych dżwięków:
wart Pac pałaca
a pałac Paca

Środki leksykalne
- synonimy wyraz lub dłuższe określenie równoważne znaczeniowo innemu, lub na tyle zbliżone, że można nim zastąpić to drugie w odpowiednim kontekcie. Synonimia może dotyczyć konstrukcji składniowych, form morfologicznych i leksemów,
- homonimy - ten sam wyraz o innym znaczeniu, np. bąk - bąk
- dialektyzmy to elementy leksykalne obce dla języka literazkiego pochodzą one z rozmaitych gwar, używane są w celu oddania klimatu danej miejscowości, mogą również pełnić funkcje ekspresywne.

Współcześnie są to
prozaizmy - współcześnie są to wszelkie przejawy słownictwa potocznego,
wulgaryzmy inaczej wyrazy obsceniczne,
archaizmy - stare wyrazy,
neologizmy - nowo utworzone wyrazy,
makaronizmy czyli wyrazy obce wprowadzone do wypowiedzi w orginalnym kształcie,
związki frazeologiczne - jest to zaób charaktrystycznych dla danego języka typu połączeń wielowyrazowych, zwanych związkami frazeologicznymi, lub krótko frazeologizmami.

Tropy stylistyczne
- porównanie to połączenie dwóch przedmiotów słowami: jak, jakby, jakoby, tak jak, na kształt, niby. Swoista odmianą porównania jest porównanie homeryckie. Polega ono na tym, że część porównywana zostaje rozbudowana w całą scenę w duży obraz poetycki
- epitet określa przedmiot, osobę lub zjawisko, opisuje rzeczownik. W roli epitetu moga występować przymiotniki imiesłowowe, rzadziej rzeczowniki. Mogą pełnić funkcje symboliczne i obrazowe, jednym z rodzajów epitetów jest oksymoron (czarny śnieg, słodkie łzy, sucha woda), czyli takie zestawienie wyrazów, które sobie przeczą
- onomatopeje - wyrazy dżwiękonaśladowcze,
- przerzutnia - przeniesienie części zdania z jednego wersu do następnego,
- refren - powtarzanie strofy, wersu i jego części,
- rym - powtórzenie jednakowych lub podobnych układów,
- elipsa to brak jakiegoś elemenyu w zdaniu (często orzeczenia). Elipsa jest często przejawem ekonomii języka, a współcześnie stosuje się ją jako zabieg w walce z wielosłowiem i pustosłowiem,
- inwersja - szyk przestawny
- powtórzenie - zabieg stylistyczny polegający na wielokrotnym użyciu tego samego elementu językowego (wyrazu, zespołu wyrazów, wersów lub zwrotek celem uzyskania rytmizacji podkreślenia znaczenia, zwiększenia ekspresji.
- anafora - rodzaj powtórzenia, polega na powtarzaniu w kolejnych wersach lub strofach wyrazów lub związków wyrazowych,
- epifora - rodzaj powtórzenia poprzez dodanie końcówki lib jej rozbudowanie,
- parenteza - nawiasowe wtrącenie
- antyteza - zestawienie dwóch przeciwstawnych wyrażeń
- pytanie retoryczne - to pytanie które nie wymaga odpowiedzi,
- apostrofa - uroczysty zwrot do zjawiska, rzeczy
- anakolut - poszczególne człony kłócą się z porządkiem logicznymzdania, wystepują zwłaszcza w języku potocznym.
- metafora inaczej przenośnia - językowy ośrodek stylistyczny, w której obce znaczeniowo wyrazy są ze sobą składniowo zestawione po to aby pokazać ich podobieństwo lub analogię. Odmiany metafor:
- metonimia - inaczej zamienia, to w literaturze figura retoryczna mająca na celu zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającego z nim w uchwytnej zależności.
- synekdocha - inaczej ogarnięcie. Synekdocha to odmiana metonimi, wyraźnie wskazująca na jakieś zjawisko przez użycie nazwy zjawiska innego, zawierającego to pierwsze lub zawierającego się w pierwszym np. włos mi się zjeżył na głowie
- hiperbola - inaczej wyolbrzymienie. Figura stylistyczna polegająca na spotęgowaniu cech przypisywanych przedmiotom, wyolbrzymieniu, przesadzie, stosowana by wywrzeć mocne wrażenie na czytelniku.
- teryfraza - inaczej omówienie,
- personifikacja - uosobienie, przedstawienie rzeczy, zjawisk jako działających lub przemawiających postaci, ludzi,
- animizacja - ożywienie, nadanie przedmiotom nieożywionym atrybutów istot żywych,
- symbol wystepuje wtedy gdy danemu przedmiotowi przypisane jest jakieś znaczenie np. symbolem walentynek jest serce
- alegoria, inaczej wielka metafora - Alegorią są postacie np. gołąb to pokój, amorek to miłość, kościotrup to śmierć.....