Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Cytat ten pochodzi z wiersza polskiego poety Młodej Polski - Kazimierza Przerwy – Tetmajera z utworu pt. "Koniec wieku XIX”. Jest to wręcz idealne odzwierciedlenie wszystkich idei i dążeń tego okresu. Autor ukazuje w nim swoje pokolenie jako...
poeta zwraca się do adresatów swego wiersza z następującym pytaniem: „ Jakaż jest przeciw włóczni złego twoja tarcza , Człowiecze z końca wieku ?” A odpowiedz człowieka końca wieku XIX brzmi
się umierać - NIGDY. Błędne koło... Jaka jest moja tarcza , przeciw włóczni złego ? Przecież nie ma takiej tarczy, która przed śmiercią uchronić by mogła. Czym bowiem można walczyć
odkrył czeka go zagłada. Poeta tworzy obraz świata, w którym triumfuje zło, człowieka zatem poszukuje broni, tarczy, aby się przed nim ustrzec: „ Jakaż jest przeciw włóczni złego twoja tarcza
Pytanie o „ochronną tarczę” przeciw złu wymierzonemu w człowieka postawił pod koniec ubiegłego wieku K . Przerwa – Tetmajer , poeta – dekadent. Tak jak innym z jego pokolenia, przyszło mu żyć w świecie
bezbronnego człowieka przez złem tego świata. Na pytanie: „ Jakaż jest przeciw włóczni złego twoja tarcza , człowiecze z końca wieku ?...” jedyną odpowiedzią, jaką może z siebie wydobyć człowiek