Populacja – zespół organizmów jednego gatunku żyjących równocześnie w określonym środowisku i wzajemnie na siebie wpływających.
Cechy populacji:
- rozrodczość (oznacza wrodzoną zdolność populacji do wzrostu jej liczebności drogą rozrodu).
- śmiertelność (liczba osobników umierających w populacji w danym czasie).
- struktura wiekowa (obrazuje zróżnicowanie wiekowe osobników: rozwijająca się, wymierająca, ustabilizowana).
- liczebność (liczba osobników pop. zasiedlająca dany obszar).
- rozmieszczenie (liczba osobników przypadająca na dany obszar; równomierne, przypadkowe, skupiskowe).
Gradacja – szybki wzrost liczebności populacji danego gatunku (najczęściej szkodniki).
Oddziaływania antagonistyczne (pop. jednego gatunku wyrządza szkody pop. innego gatunku):
- konkurencja (pop. rywalizują o zasoby środowiska; np. szczur śniady i wędrowny).
- drapieżnictwo (pop. jednego gatunku działa na szkodę pop. drugiego gatunku i nie może bez niego żyć; np. pająki)
- pasożytnictwo (jeden organizm żyje kosztem drugiego, ale nie doprowadza do jej śmierci; np. kleszcz)
Oddziaływanie nieantagonistyczne (pop. nie odnoszą start, ale same korzyści):
- mutualizm (obie pop. odnoszą korzyści i nie mogą żyć oddzielnie; np. grzyb i glon)
- protokooperacja (obie pop. odnoszą korzyści, ale mogą bez siebie żyć; np. pustelnik i ukwiał)
- komensalizm (korzyści dla jednego gatunku, nie wywiera wpływu na drugi; np. ryba pilot i rekin).
Biocenoza – organizmy różnych gatunków żyjące w jednym środowisku.
Biotyp – środowisko.
Ekosystem – pop. roślinne i zwierzęce połączone wielorakimi zależnościami wraz ze środowiskiem nieożywionym,
Materia krąży w ekosystemie, a energia przepływa.
Jezioro, strefy życia: litoral, pelagial, profundal.