Etyczna i religijna zawartość poezji Norwida.

„Pielgrzym” to wiersz ze zbioru ‘Vade – mecum”. II pierwsze strofy są dziewięciozgłoskowe, a ostatnia pięciozgłoskowa. Układ rymów to ABC : ABC ; DEF : DEF są niedokładne i między stroficzne np. chmury – skóry ; piramidę – idę. Elementem graficznym jest wielokropek, który oznacza niedomówienie. Pogrubienie słów „stanów – stan” ma za zadanie wyeksponowanie słów kluczowych. Zabiegi graficzne są związane z funkcjonowaniem poezji do odbioru słuchowego. Problem niejednoznaczności ; brzmienie czy grafika? „Pielgrzym” to liryka bezpośrednia skierowana do ludzi posiadających piękne wille, pałace. Owi ludzie lekceważą Pielgrzyma. Uważają, że posiadanie luksusowych domów sprawia, że są ważniejsi, tworzą wyższą sferę. Wiersz ukazuję motyw metaforycznego życia ; życie jako pielgrzymka do wieczności. Pielgrzym czuję bliskość bożego królestwa, ma cel i powołanie. Podmiot liryczny uświadamia gospodarzą, że ich bogactwa przeminą. On jest szczęśliwszy bo ma Boga, a oni po śmierci nie odnalazłszy Boga nie trafia do nieba. Spójnik sugeruję, że ich majątki ziemia są ich własnością tylko na czas ich ziemskiego życia, Niue zabiorą ich do grobu. Wyższość Pielgrzyma to świadomość powołania i dążenia do życia wiecznego. Nie daję się nabrać na fałszywe wartości. Wiersz koresponduję z cyklem sonetów Mikołaja Sępa Skarżyńskiego : „Nie trwałe miłości świata tego”. Wnioskiem utworu jest świadomość, że lepiej jest przeżyć życie w formie pielgrzymki niż zmarnować je zadawalając się majątkiem doczesnym.
„Veronia” utwór pochodzący ze zbioru „Vade – mecum”. Budowa wersyfikacyjna podobna do „Pielgrzyma”. „Veronia” zawiera lirykę pośrednią. „Łagodne oko błękitu” – to niebo jako symbol bożej obfitości jak również symbol Trójcy Świętej. Podmiot liryczny uważa, że Bóg patrzy na ruiny domów skłóconych rodów. Utwór nawiązuję do „Romantyczności” Adama Mickiewicza : Ludzie prości wierzą, że przemawiają cyprysy, natomiast mądrzy gardzą pięknym wyjaśnieniem zjawiska. „Boska łza” – Bóg płacze nad losem Romea i Julii.