Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Natura człowieka zawsze była i jest jedną wielką zagadką. Jak wiele zmieniło się w hierarchii wartości tejże istoty na przestrzeni lat. Czytając wielkie dzieła pisane w tak odległych nam latach mamy wrażenie jakby była to inna bajka, zastanawiamy...
naśladownictwa. Stąd literatura podaje gotowe wzorce tzw. parenetyczne. Literatura parenetyczna kształtowała wzorce osobowe, np. doskonałego władcy /„Kronika Polska” Gala Anonima/. Wizerunki dwóch
Dzieła wieków średnich zawierają wiele przykładów właściwych postaw charakterystycznych dla idealnego rycerza,ascety i władcy.Tak więc czy literarura średniowiecza ma charakter parenetyczny?Sądze,ze
zbrojne sprzeciwy przeciwko swym panom, zarówno będącymi osobami świeckimi jak i duchownymi, ponieważ próbowali przeżyć, często chorzy i przegłodzeni. Powodem protestów było również traktowanie
kilkunastu lat literatura parenetyczna - to literatura wzorców osobowych, z gr. paraneiticos moralitet - utwór podejmujący zagadnienia eschatologiczne, często mający na celu refleksję człowieka u
męstwa, odwagi, hołdowania uczuciom wzniosłym i bezinteresownym. Typy bohaterów, jakie stworzyła literatura średniowieczna, mają wiele cech znamiennych dla ludzi tej epoki . Wzorce osobowe lansowane