Zaprzeczenie
Antybohater
CHÓR STARCÓW Mów coś, rób coś, posuwaj akcję, w uchu chociaż dłub! Bohater milczy CHÓR STARCÓW Nic się nie dzieje. Co to znaczy? BOHATER Dajcie mi spokój CHÓR STARCÓW Dzięki Bogu, nie śpi. BOHATER Mówicie, że muszę coś robić? Nie wiem ziewa ... może CHÓR STARCÓW On znów zasypia, wielkie nieba! Bez mąki przecież nie ma chleba. W teatrze trzeba grać,tu musi się coś dziać! (Tadeusz Różewicz, Kartoteka ) A jednak widzę coś, co z pewnym onieśmieleniem mógłbym...
Niezdolny do heroicznych czynów
W jaki sposób antybohater zaprzecza cechom bohatera literackiego? Przede wszystkim nie jest herosem, wykazującym się nadludzkimi czynami, nie stać go nawet na zwyczajną odwagę. Np. bohater narrator Pamiętnika z powstania warszawskiego Mirona Białoszewskiego nie jest wcale postacią heroiczną. Nie chodzi mu o sprawę, tylko o życie. Boi się. Robi wszystko, by przetrwać, nic więcej.
Kim jest antybohater?
Mimo że jest trudno definiowalny, nie pomijamy go jednak, bo występowanie antybohatera jest zjawiskiem typowym dla literatury współczesnej. Należałoby go nazwać raczej parodią bohatera niż „postacią mającą cechy ujemne”. Antybohater to ktoś, kto przeczy naszym wyobrażeniom o bohaterze literackim, kto nie ma jego koniecznych atrybutów: aktywności, logicznego działania, możliwej do odtworzenia przez czytelnika biografii, niezwykłych czynów na koncie, niekiedy nawet nazwiska i imienia.