Antybohater

CHÓR STARCÓW
Mów coś, rób coś,
posuwaj akcję,
w uchu chociaż dłub!

Bohater milczy

CHÓR STARCÓW
Nic się nie dzieje.
Co to znaczy?

BOHATER
Dajcie mi spokój

CHÓR STARCÓW
Dzięki Bogu, nie śpi.

BOHATER
Mówicie, że muszę coś robić? Nie wiem
ziewa... może

CHÓR STARCÓW
On znów zasypia, wielkie nieba!
Bez mąki przecież nie ma chleba.
W teatrze trzeba grać,tu musi się coś dziać!

(Tadeusz Różewicz, Kartoteka)


A jednak widzę coś, co z pewnym onieśmieleniem mógłbym ofiarować potomnym. To są dwie stare, wielekroć wznawiane recepty (...) Te dwie recepty dotyczą marnej, wstydliwej dolegliwości. I dlatego mówię o nich z pewnym zażenowaniem. Lecz przecież wiem, że te paskudne, nieapetyczne, niehonorowe skazy najwięcej przysparzają zmartwień. A ludzie delikatni nie ośmielają się szukać porady i borykają się przez lata z takim niemiłym kalectwem. Więc nie mogąc wiele, chcę być – wzorem moich mistrzów – pożyteczny w małym. Przystępując do rzeczy zapisuję swoim biednym potomnym cierpiącym na łupież wypróbowany środek, który ich uwolni z kompleksów, uczyni choćby na krótko szczęśliwymi.

(Tadeusz Konwicki, Mała apokalipsa)

Antybohater – termin pomijany raczej w słownikach terminów literackich, w słownikach języka polskiego określany bywa jako „postać w utworze literackim, mająca cechy ujemne, będące zaprzeczeniem cech bohatera”.