Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
W średniowieczu istniały wzorce osobowe świeckie (rycerza doskonałego i mądrego władcy) oraz religijne (asceci i święci). Dzieła, które konstruowały i propagowały wzory osobowe nazywane są parenetycznymi. Ideał rycerza zawarty jest w...
władcy oraz ascety i świętego . Postać doskonałego rycerza poznajemy dzięki "Pieśni o Rolandzie". Poemat ten zalicza się do gatunku chanson de geste (pieśni o czynach), bardzo popularnego we Francji
naśladownictwa. Stąd literatura podaje gotowe wzorce tzw. parenetyczne. Literatura parenetyczna kształtowała wzorce osobowe, np. doskonałego władcy /„Kronika Polska” Gala Anonima/. Wizerunki dwóch
umartwień. Wystawia swe ciało na mróz, cierpi głód, spędza noce na modlitwie. Wkrótce wszyscy okoliczni mieszkańcy zaczęli go uważać za świętego człowieka. Aleksy nie pragnie jednak sławy i uznania za życia
Literatura średniowiecza była literaturą parenetyczną , czyli taką, która prezentowała wzorce do naśladowania. Najpopularniejszymi w średniowieczu ideałami osobowymi były: święty, rycerz i władca. Dla
posągi rycerza , władcy i świętego . - wzorowy ziemianin - żyje spokojnie dopatrując dobytku, rozkoszując się darami natury w każdej porze roku, dbając o harmonię, wypełnianie obowiązków i o