W Leśmianowskim teatrze wyobraźni. Rozwiń temat w oparciu o analizę tekstu "Urszula Kochanowska"

Jedną z pozycji zawartych w tomie „Napój ciernisty”(1936r.), Bolesława Leśmiana, jest utwór pt. „Urszula Kochanowska”. Wiersz ten nawiązuje do trenów Jana Kochanowskiego, poświęconych jego zmarłej córeczce. B. Leśmian odnosi się do pozycji „Tren XIX” autorstwa poety z Czarnolasu,
w której bard przedstawił motyw pocieszenia po śmierci Urszulki.

Wiersz ten opisuje przybycie Urszulki do nieba i próbę stworzenia wiernej kopii, ukochanego domu z Czarnolasu. Chęć wykreowania idealnego raju kończy się fiaskiem.

Bolesław Leśmian w swoim wierszu przeciwstawia sobie dwie odmienne rzeczywistości - ziemską i rajską. Nic nie może zastąpić życia doczesnego. Niemożliwością jest rzetelne i dokładne „przekopiowanie” tego, co na ziemi. Zawsze czegoś się nie ujmie. Cały dworek Czarnolaski, sprzęty, kwiaty i
w końcu Bóg nie może zastąpić najważniejszego elementu raju Urszulki – rodziców:

„Wiec zrywam się i biegnę! Wiatr po niebie dzwoni!
Serce w piersi zamiera... Nie!... To - Bóg, nie oni!...”

Brak kluczowych elementów edenu, powoduje żal, smutek, cierpienie. Metafizyka i emocjonalność, czyli wiara w łączność światów (ziemskiego i rajskiego) oraz siła uczucia, są podstawowymi komponentami utworu.

W utworze Bolesława Leśmiana, zauważamy obecność składni polisyndetycznej, co ma na celu stworzyć pewną spójność, ciągłość, równoważność wydarzeń. Czytając wersety „Urszula Kochanowska” odnosimy wrażenie, iż utwór ten posiada, w pewnym sensie, fabułę, świat przedstawiony, a przez to należy bardziej do epiki niż do liryki.

Wiersz ten namawia do `humanizmu` propagowanego przez Jana Kochanowskiego, czyli do przekonania, że człowiek jest w centrum świata, jest najwyższą świętością.

Czytelnik, odnosi niesamowite wrażenie czytając dzieło B. Leśmiana. Wystarczy w trakcie lub po przeczytaniu wiersza zamknąć oczy, a fantazja w błyskawicznym tempie przedstawi projekcję wydarzenia, jakie autor chciał przedstawić czytelnikowi. Utwór „Urszula Kochanowska” w dużym stopniu działa na wyobraźnię odbiorcy. Nie zawsze człowiek potrafi do końca wyimaginować sobie raj. Przedstawiony w utworze obraz krainy wiecznej szczęśliwości, nieco odstaje od doskonałości, harmoniczności i błogostanu życia w zaświatach. Opis edenu odbiega od klasycznej wizji zakodowanej w umyśle człowieka.