Różne wizje zaświatów i kreacje bohaterów w "Trenie X" Jana Kochanowskiego i "Urszuli Kochanowskiej" Bolesława Leśmiana.

Poeci w swoich utworach często poruszają zagadnienia natury egzystencjalnej. Próbują dociec prawdy o tym, co dzieje się z duszą ludzką po śmierci. Nie boją się wątpić i pytać, bo dążą do poznania prawdy. Nierzadko rozważają zupełnie odmienne warianty zaświatów.
"Tren X" Jana Kochanowskiego w większości składa się z pytań retorycznych. Taka konstrukcja podkreśla poszukiwania poety, jego błądzenie i dociekanie prawdy. W utworze występują rymy parzyste, żeńskie, dokładne. Podmiot liryczny wiersza jest ojcem, wyraża swój ból i cierpienie po stracie ukochanej córki. Troszczy się o to, co stało się z jej duszą. Pragnie wiedzieć, gdzie jest, jeśli gdziekolwiek jest. Oznacza to, że rozważa również możliwość śmierci duszy, czym podważa dogmat wiary chrześcijańskiej, ocierając się o bluźnierstwo. Podmiot mówiący można utożsamić z autorem, który był wierzący. Jego zwątpienie i poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o życie po śmierci, innej niż podaje Kościół, można wytłumaczyć ogromem cierpienia, jakie musi odczuwać. W utworze pojawiają się zapożyczenia z różnych źródeł miejsca pobytu zmarłych. Podmiot zastanawia się, czy Urszulka trafiła "do raju", "na szczęśliwe/Wyspy", czy może do podziemnej krainy Hadesu, gdzie przewoźnikiem jest Charon, lub chrześcijańskiego czyśćca, albo platońskiego miejsca nadniebnego, gdzie maja przebywać dusze zanim dostaną się na ziemię. Kochanowski dopuszcza również myśl o metempsychozie - wędrówce duszy i wcielanie się jej w różne ciała, którą opisywał Owidiusz. Urszula Kochanowska przedstawiona jest jako mała dziewczynka, delikatna, wdzięczna i bezbronna.
Częściowo podobna kreacja Urszulki występuje w utworze Bolesława leśmiana "Urszula Kochanowska". Jest ona kruchym dzieckiem, ale w przeciwieństwi do jej przedstawienia w "Trenie X" jest też bardzo samotna. Czuje się zagubiona. ponieważ w niebie nie znajduje nikogo znajomego. W tym utworze wizja zaświatów jest jednoznacznie przedstawiona. Poeta nie błądzi i nie rozważa różnych możliwości. Chociaż zgadza się z chrześcijańskiem przedstawieniem krainy zmarłych, to nie jest mu do końca wierny. W tym przypadku mamy do czynienia z toposem odwróconym nieba. Mimo, że znajduje się tam Bóg, to nie ma nikogo innego. Chrześcijanie natomiast wierzą, że po śmierci spotkają się z innymi umarłymi. Bóg, zgodnie z przekonaniami wiernych jest dobrym, miłosiernym ojcem. Spełnia prosbę Urszuli i stwarza dla niej dom taki, jaki miała na ziemi. Obiecuje jej, że niedługo dołączą do niej rodzice. Urszula zachowuje się jak mała gospodyni, sprzata i oczekuje na przybycie najmilszych gości. Kiedy nad ranem słyszy kroki i pukanie do drzwi nie może pochamować radości. gdy otwiera, widzi Boga. Co dziwne, czuje sie tym rozczarowana. Dla małej dziewczynki lepszym prezentem okazałaby się wizyta rodziców, nawet jeśli alternatywą było spotkanie z dsamym Wszechomogącym.
Oba utwory zawierają kreacje zaświatów, oraz mają wspólnego bohatera. Mimo to, te wizerunki zostały przedstawione w inny sposób. "Tren X" Jana Kochanowskiego jest poszukiwaniem odpowiedzi na pytania, na które żaden żywy nie jest w stanie ich udzielić. ma byc on tez swoistym pocieszeniem. Ukojeniem i zapewnieniem, że dusza ukochanej córki zyje i przebywa w szczęśliwym miejscu. "Urszula Kochanowska" Bolesława Leśmiana przedstawia natomiast konkretną wizję zycia pozagrobowego. Przekonania autora w większości zgadzają się z tego biblijnym przedstawieniem.