Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
DO MATKI Z dalekich pisze do Ciebie stron, Wybacz zwlekanie, bo Tęskno mi za krajem. Najbardziej serce ból przejmuje, Kiedy twą twarz umiłowaną W snach widuje. matko moje tykochanie Po to za chlebem Wyjechać musiał, aby Cię matko...
młodą i piękną matką. Wiersz ten jest napisany wierszem białym, poeta nie zastosował znaków interpunkcyjnych. Użył za to wielu środków stylistycznych, głównie przenośni. Nastrój wiersza jest melancholijny, smutny szczególnie we fragmentach, w
gorzkiego losu starej matki. Wiersz zawiera wyznanie podmiotu lirycznego i ma kształt komunikatu przypominającego w swej treści ogłoszenie o zaginięciu kogoś lub czegoś. Mężczyzna poszukuje zagubionej
liryki wyznania oraz refleksyjnej. Osoba mówiąca wyjawia swoje uczucia do matki. Ostatni fragment świadczy o tym, że wiersz jest również przykładem liryki zwrotu do adresata. Bohater odnosi się bowiem do
Wiersz jest monologiem kierowanym do zmarłej, ukochanej matki autora. O tym iż adresatką tego utworu faktycznie jest nieżyjąca już matka Wojtyły świadczy choćby zdanie „ O Matko –zgasłe Kochanie” i
przyjaciół o oddanie serca matce , a o przekazanie pokoleniom, że poświęcił całą swoją młodość dla ojczyzny, służył jej zawsze swoją poezją, zarówno w jej dobrych, jak i złych chwilach oraz o kontynuowanie