Kraj

kraj

1. ‘państwo, ojczyzna’; 2. ‘okolica, strony, kraina’; 3. przestarzale ‘kraniec,koniec, skraj’; 4. stpol. ‘granica, terytorium objęte granicami, okolice, okręg’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *kraj ‘brzeg, krawędź, skraj, granica czegoś’> ‘pas ziemi leżący na krańcu czegoś, na granicy lub w granicach czegoś, kraina’ – rzeczownik odczasownikowy od psłow. *krojiti ze wzdłużeniem samogłoski o > a

Kraj

Ojczyzna

Rzadko na moich wargach – Niech dziś to warga ma wyzna – Jawi się krwią przepojony, Najdroższy wyraz: Ojczyzna. Widziałem, jak ją na rynkach Gromadzą kupczykowie, Licytujący się wzajem, Kto Ją najgłośniej wypowie. (Jan Kasprowicz, Rzadko na moich wargach )

Zdrajcy interesów kraju

Dzieła polskiej literatury czarną kreską szkicują zdrajców ojczyzny. Za takiego uchodzi bohater Potopu Henryka Sienkiewicza – książę Janusz Radziwiłł, potężny,bogaty i przebiegły magnat, który wolał wzmacniać swą potęgę u boku szwedzkiego króla, Karola Gustawa, również protestanta, niż służyć królowi polskiemu Janowi Kazimierzowi, katolikowi. W Sienkiewiczowskiej opowieści książę pociągnął również za sobą i niemal zgubił dobrego Polaka Kmicica, który z powodu przysięgi złożonej magnatowi...