Filozofia epikurejska i stoicka różnią się od siebie, mają przeciwne znaczenie pomimo tego, że obydwie wywodzą się ze starożytności. Utwory Jana Kochanowskiego związane są zarówno z filozofia epikurejska jak i stoicka.
We fraszce "Na swoje księgi" przekazuje nam swoje zmiany dotyczące jego kolejnych utworów, a konkretnie o czym będzie w nich pisał. Jego fraszki mają na celu bawić i rozweselać czytelników, co świadczy o tym, że wyznaje on filozofie epikurejska.
Kolejnym utworem napisanym przez Kochanowskiego według wyznań epikurejczyków jest fraszka "Do gór i lasów". Podmiot liryczny przedstawia nam tutaj bardzo skrupulatnie wydarzenia ze swojego życia. Ostatnie dwa wersy, które sa pytaniem a zarazem puenta tego utworu wyraźnie pokazują to, co nakazywali epikurejczycy.
Natomiast fraszki "O żywocie ludzkim" i "Na lipę" są bardzo poważnymi utworami, nie zawierają żartów ani śmiechów.
W pierwszej poeta zastanawia się nad swoim życiem, zdaje sobie sprawę z tego, że nie ominie go przeznaczenie, które jest nam juz narzucone przez Boga.
We fraszce "Na lipę" podmiot liryczny, czyli tytułowa lipa, zaprasza przechodnia, aby spoczął w cieniu i razem z nią spoglądał na piękną naturę. Kochanowski pokazuje nam swoją zadumę nad światem i jednocześnie prosi, aby człowiek zwolnił tempo swojego życia.
Tak więc doskonale widać, że Jan Kochanowski wyznaje filozofie epikurejska i stoicka. W swoich utworach chce, żeby ludzie zachowywali spokój wewnętrzny i zewnętrzny, oraz chce, aby cieszyli się każda chwila w życiu, ponieważ życie ludzkie jest bardzo kruche i nie ominiemy tego, co nas czeka.