Sytuacja kobiet w sowieckich łagrach w Innym świecie Gustawa Herlinga- Grudzińskiego.

Autor w swym dziele przywołuje obraz łagrów. Łagry są jak miasta-państwa, rządzą się własnymi prawami. Złożone relacje między ludzkie uległy w tym miejscu jeszcze większej komplikacji. Obóz wytworzył własny kodeks moralny, w którym na więcej pozwalano mężczyzną. Podobne zachowania obu płci traktowano zgoła odmiennie.
? Mężczyzna biorący kobietę w czasie pierwszych godzin flirtu uważany jest zazwyczaj za zabójczego uwodziciela, a każda kobieta (...) uchodzi za ladacznicę?
W tym cytacie widać biegunowość oceniania osób pod względem płci.
Kobiety od samego początku pobytu w łagrze, znajdywały się na gorszej pozycji, narażone na wiele niebezpieczeństw. Jednym z nich były ?nocne łowy? podczas to, których recydywiści polowali na kobiety a potem grupowo gwałcili. Najbardziej narażone były nowoprzybyłe nieświadome zagrożenia.
Chłopak, który został kochankiem starej lekarki nie wzbudza niczyjej wzgardy, nikt go nie obwinia za ten czyn, natomiast dziewczyna stająca się ?kochanicą? starca traktowana jest z pogardą, zupełnie inaczej niż chłopak, mimo iż ich postępki są bliźniacze.
Jak widać obozowa moralność nierówno traktuje ludzi. Autor zauważył, że kobiety gorzej znoszą głód fizyczny j seksualny.
Aby zapewnić sobie względy w obliczaniu normy oddawano ubrania z wolności, a jeśli już nic nie zostało oddawało się własne ciało. Wielu gorszyło takie postępowanie i potępiali je, lecz nie przez moralność a raczej by samemu nieco się usprawiedliwić za swoje występki. Taka jest ludzka mentalność, by szukać ofiary, których kosztem można polepszyć własne mniemanie o sobie.
Bohater określa tą całą sytuację mianem Hipokryzji. We fragmencie poruszany jest również motyw macierzyństwa. W obozie ciągle było wiele brzemiennych kobiet, nie przez prawdziwe uczucia, lecz bardziej przez przywilej odkarmienia dziecka, w którym to okresie zwalniano je od pracy.
Zostaje również wspomniane, iż miłość uprawiana była na oczach współwięźniów. Wydarzenia te odcisnęły głębokie piętno na pamięci autora, po tych wspomnieniach pozostał wstręt, niechęć, zniesmaczenie.
Najbardziej tragiczna wydaje się być historia młodej polki, córki oficera z Mołodeczna. Od początku pracowała ciężko i wytrwale. Była nieugięta, żaden mężczyzna nie miał jakichkolwiek szans.
Bohater założył się nawet, że dziewczyna nie da się złamać. Zakład przegrał. Dziewczyna zmieniła się nie do poznania, z niedostępnej stała się całkowicie przystępna dla każdego, kto zechciał i wszędzie.
Łagry były w stanie złamać najsilniejsze psychicznie jednostki. Kobiety nie znajdywały w nikim oparcia i pomocy. Ciągle nękane z wolna sięgały dna. Nie można więc, źle oceniać postępowania samych kobiet, gdyż to miejsce i sytuacja wymusiły na nich takie a nie inne zachowania. Jedno jest pewne, ich pozycja była tragiczna.