Jaki obraz Polaków XVII wieku wyłania się z "Potopu" Henryka Sienkiewicza

Henryk Sienkiewicz żył w latach wojennych. Jego dzieło literackie pt: "Potop" pokrzepiało ludzkie serca kierując ich do walki z nową nadzieją na lepsze jutro, aby nie wygasła ich miłość do ojczyzny i wiara w Boga.
Większość postaci w "Potopie" była jak bogini grecka Ate, ale dalsze ich losy pomogły zrozumieć im błędy i przywrócić etyke moralną. Tworząc w ten sposób więź pomiędzy bohaterami, a odbiorcami. Moim zdaniem obraz Polaków przedstawił pozytywnie. Dlatego, że Sarmaci, którzy niczym prócz dobrą jazdą się nie wykazywali, zdobyli się na odwagę najwyższego majestatu w postaci oddania własnego życia za ojczyznę i w władze tronu?
Począdkowo panowała anarchia i chaos, a większość osób broniących kraju, bardziej cenili sobie dobra materialne niż ojczyznę. Wypowiedz Wrzeszczowicza podsłuchana przez Kmicica potwierdza to stawiając Polaków w złym świetle. Mówi o ich okrutnych czynach, uważa ich z góry za przegranych, a winę przypisuje im samym. Nie szczędzi w swojej wypowiedzi określeń negatywnych, np. "Jeno szaleni, swawolni, źli i przedajni te ziemie zamieszkują!...". Wypowiada się z nienawiścią i urazą do Polaków, aczkolwiek sam jest zdrajcą, więc czy można poważnie traktować jego krytykę? Moim zdaniem po części. Zgadzam się, że stan kraju nie był w najlepszym położeniu politycznym i gospodarczym, zdaję sobie sprawę, dlaczego Polacy samoistnie nie byli źli, potrafili zauważyć własne błędy i je naprawić. Dowodem jest obrona Jasnej Góry.
Jako następny argument sięgnę do wypowiedzi Królowej Polski z konferencji. Cechuje swoje przemuwienie bardzo emocjonalnie, nadając jej autentyczności. Mówi o państwie w sposób troskliwy, aczkolwiek nie zapomina o lekkomyślności i błędach Sarmatów, które doprowadziły do obecnego stanu Polski. Wierzy w ich patriotyzm dając do zrozumienia, iż są gotowi do poprawy i bohaterskich czynów takich jak w Częstochowie, cytuje "Oto już się obejrzeli, już przychodzą bić się w piersi do twojego majestatu". Narrator przedstawia ją jako osobę godną zaufania, a przede wszystkim kochającą w swój kraj. Umieszcza własną opinię w stosunku do niej pozytywną: "zapał bohaterski pani udzielił się nam wszystkim...". Widoczna jest sympatia do bochaterki.
Mam nadzieję, że w pełni uargumentowałam swoją tezę, że Henryk Sienkiewicz ukazał w "Potopie " Polaków w sposób pozytywny.