Pozytywizm najsilniej odznaczył się na terenie zaboru rosyjskiego a dokładnie w Warszawie. Ponieważ dynamicznie rozwinął się przemysł, przez co w konsekwencji i samo miasto, Warszawa była miejscem gdzie wydawano gazety propagujące pozytywistyczne poglądy. Pozytywizm polski nazywa się często "pozytywizmem warszawskim", ponieważ stolica zaboru rosyjskiego była najsilniejszym ośrodkiem całego prądu. W Warszawie działało "pokolenie młodych" ur. pomiędzy 1840 a 1850 rokiem. Wielu z nich to absolwenci Szkoły Głównej, która była namiastką wyższej uczelni o charakterze przyrodniczo-humanistycznym. Do czołowych polskich pozytywistów zaliczani są:
• Bolesław Prus,
• Aleksander Świętochowski,
• Henryk Sienkiewicz,
• Eliza Orzeszkowa,