Cechy dramatu Szekspira

1. Szekspir zrezygnował z klasycznej zasady 3 jedności. Utwory Szekspira rozgrywaj się w kilku przestrzeniach np. Makbet akcja rozgrywa się w Anglii, Szkocji, na wrzosowiskach, w pałacu. Akcja trwa kilkanaście lat. Obok wątku głównego zawiera wiele motywów pobocznych.

2. Szekspir łamie zasadę dekoru, czyli odpowiedzialności stylu do tematu, która przypisywała styl wysoki, pełen powagi i patosu tragedii, a styl niski, bardziej rubaszny komedii. Zasady decorum nie przestrzega także wobec postaci. W tragedii oprócz wysokiego stanu są obecne postacie o rodowodzie plebejskim.

3. Narusza wprowadzaną przez Sofoklesa zasadę występowania co najmniej 3 aktorów na jednej scenie. Prowadzą obrazy zbiorowe, pojawia się na scenie tłum.

4. Szekspir przeciwstawia się klasycznym wzorcom konstruowania bohaterów niezmiennych, stałych. Bohaterowie Szekspira ulegają transformacji, mogą być zarówno dobrzy jak i źli, są to postaci wielowymiarowe, mają bogate życie psychiczne.

5. Wprowadza na scenę elementy ze świata fantastyki, pojawiają się postaci ze świata zgrozy tj. widma, duchy, upiory, czarownice, one tworzą klimat niesamowitości i tajemnicy, metafizykę. Manifestując w ten sposób, że oprócz namacalnej rzeczywistości istnieje jeszcze inny wymiar bytu. "Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, niż się ich śniło waszym filozofom".

6. Zrezygnował z antycznej budowy dramatu i roli chóru.