Wizerunek Bolesława Chrobrego w Kronice Galla Anonima jako ideału władcy

Gall Anonim był wykształconym mnichem, którego dokładne pochodzenie nie jest znane, ale przypuszcza się, że mógł pochodzić z Włoch, Francji lub być może z Niemiec. Przybył do Polski i osiadł na dworze polskich książąt, skupiając się głównie na postaciach takich jak Bolesław II Szczodry i Władysław Herman. W swojej kronice, doprowadził on opis wydarzeń do około roku 1116.

W swojej kronice Gall Anonim opisuje różne wydarzenia i postaci z historii Polski, ale nie skupia się bezpośrednio na Bolesławie Chrobrym, pierwszym królu Polski. Bolesław Chrobry był wspaniałym władcą, który doprowadził państwo polskie do świetności.

Bolesław Chrobry zasłynął głównie dzięki swoim podbojom: ujarzmił Czechy i Morawy, a także zajął część terytoriów na Węgrzech aż po Dunaj, podbił części Rusi Kijowskiej, Pomorze i Prusy. W tych podbojach ujawniała się jego męskość i talent dowódcy. Jego potęga militarna była znaczna, a w połączeniu z rozwagą i jasnym umysłem, umacniała pozycję państwa. Mimo iż był jeszcze księciem, to wszyscy współcześni władcy obawiali się jego potęgi.

Chrobry, mimo swych podbojów, był bardzo oddany kościołowi. Gdy przybył do niego święty Wojciech, przyjął go bardzo gościnnie i wypełniał każde jego pouczenie i zarządzenie. Autor pisze również o jego wielkiej szlachetności i dobroci, gdy po śmierci Wojciecha, wykupił jego zwłoki za złoto, które ważyło tyle ile ciało nieboszczyka, a następnie z wielką czcią umieścił je w siedzibie metropolitarnej w Gnieźnie. Bolesław był bardzo cnotliwy i posłuszny duchowieństwu, zawsze traktując biskupów i swoich kapelanów z należytym szacunkiem.

Potęga i hojność króla ujawniły się również podczas historycznej wizyty Ottona III w Gnieźnie. Chrobry przyjął swojego gościa bardzo wytwornie, okazując mu nie małą cześć. Cesarz był bardzo zdziwiony takim powitaniem, ale widząc bogactwo dworu i przepych we wszystkim, a jednocześnie wielką uprzejmość i gościnę, uznał Bolesława za równego sobie.

Chrobry, czując za sobą poparcie tak wpływowego władcy jak Otton III, z jeszcze większą siłą ruszył na wyprawy wojenne przeciw poganom, nawracając ich i włączając ich ziemie do państwa Polskiego.

Bardzo ważną cechą Bolesława, o której wspomina Gall w swojej kronice, jest uczciwość i bezstronność. Władca ten sprawiedliwie i bezstronnie rozstrzygał spory między ludźmi. Dla niego nie było ważne, czy pozew składa wieśniak, czy szlachcic – wszystkich traktował na równi i nikogo nie wyróżniał ze względu na ich pozycję czy stanowisko społeczne. W czasie rozstrzygania sporów, zawsze był uprzejmy i gościnny, lecz nie tolerował kłamstwa ani sprzeciwu wobec jego woli.

Sława, cnota, męskość, potęga, gościnność, szlachetność, dobroć, hojność, pokora, sprawiedliwość, wyrozumiałość, tolerancyjność i bezstronność, czyniły Bolesława Chrobrego jednym z najwspanialszych władców państwa Polskiego. Dbając o państwo, religię i obywateli, rozszerzał granice państwa i zdobywał nowych sprzymierzeńców, w tym silnych i potężnych władców takich jak Otton III. Chrobry jest przykładem oddanego dla dobra kraju króla, który wyniósł swe państwo na szczyt sławy i potęgi.