Henryk VIII

Henryk VIII Tudor (urodzony 28 czerwca 1491 w Greenwich – zmarł 28 stycznia 1547 w Londynie) – król Anglii od 22 kwietnia 1509 do końca życia, lord Irlandii w latach 1494-1542, następnie król Irlandii 1542-1547. Drugi monarcha z dynastii Tudorów. Syn Henryka VII i kontynuator jego polityki zmierzającej do absolutyzmu; oparł się na średniej szlachcie; prowadził wojny z Francją, popierał państwa niemieckie w ich konflikcie z cesarstwem; wobec nieudzielania mu przez papieża rozwodu z Katarzyną Aragońską doprowadził do zerwania przez Anglię kościelnej jedności z Rzymem i 1534 ogłoszenia siebie przez parlament głową kościoła anglikańskiego (tzw. akt supremacji); przeprowadził likwidację klasztorów konfiskując ich dobra; zbudował flotę morską, popierał rozwój nauki i sztuki; jego życie, a zwłaszcza 6 małżeństw stało się częstym tematem literackim i filmowym. Słynny jako monarcha o najbardziej, spośród angielskich władców, nieskrępowanej władzy.

Henryk VIII był żonaty (razem sześciokrotnie) z:
- 1509 Katarzyną Aragońską,
- 1533 Anną Boleyn,
- 1536 Jane Seymour (z którą miał jedynego syna, który go przeżył - Edwarda VI),
- 1539 Anną z Kleve,
- 1540 Katarzyną Howard,
- 1543 Katarzyną Parr.

Ważne wydarzenia z czasów jego panowania:
- rozłam z Kościołem rzymskokatolickim oraz późniejsze ustanowienie niezależnego Kościoła anglikańskiego;
- kasata klasztorów;
- unia Anglii z Walią.

Znaczące akty prawne uchwalone za jego panowania:
- kilka ustaw rozdzielających Kościół anglikański od Kościoła katolickiego oraz ustanawiających Henryka VIII głową Kościoła anglikańskiego;
- Akty Unii 1536-1543 (łączące Anglię i Walię w jeden naród);
- Dekret o Sodomii (tzw. Buggery Act) 1533 – pierwsze angielskie prawo przeciw sodomii;
- Ustawa o Czarach (tzw. Witchcraft Act) 1542 – karząca śmiercią za „wywoływanie lub wyczarowywanie złych duchów”.