Filozofia człowieka w "Pieśniach" Kochanowskiego

Zbiór utworów z różnych momentów życia Kochanowskiego "czego chcesz od nas panie" Człowiek jak i wszystko jest dziełem Boga Bóg panuje nad swoim stworzeniem i kieruje nim doskonale. Stwórca jest bliski człowiekowi, jest dobry, szczodrobliwy, łaskawy, hojny, nie skąpi dóbr stworzył piękny, przyjazny, harmonijny, dający radość człowiekowi świat człowiek może w nim pokładać nadzieje (ogólnie) Kochanowski składa ogólnie hołd Bogu Inne pieśni: dużo cech horacjańskich (sama pieśń oparta na Horacym) epikureizm (używać życia, poznać jego rozkosze dążyć do szczęścia i carpe diem, bo wszystko przemija stoicyzm celem życia - szczęście czyli życie zgodne z zasadami cnoty, zachowanie umiaru i spokoju, męstwo i cnota, dobra sława, to gwarantuje czyste sumienie, wewnętrzny spokój; największym szczęściem zachowanie harmonii ducha; rozterki pozbawiają szczęścia; na przeszkodzie szczęściu stoi fortuna (los) - nieprzewidywalne przeciwności losu, nieszczęścia; trzeba zachować dystans. Zło i tak przeminie, jak przemija zima (pora śmierci i zastoju) i następuje wiosna (odrodzenie życia) ważny stosunek do natury, ważny element - kontakt i życie w zgodzie z przyrodą. mądry odrzuca dobra doczesne oferowane przez los: bogactwa i urzędy, chciwość wrogiem; tu ważna idea złotego środka - tyle ile trzeba. Wartością najwyższą cnota i moralność; przejawem cnoty - patriotyzm; Pieśń świętojańska o Sobótce, Wsi spokojna, wsi wesoła tu pojawia się pochwała życia na wsi, blisko natury; przeciwstawienie życiu kupieckiemu i dworskiemu; pokazane przyjemności i pożytki z życia na wsi, dary jakie daje w obfitości natura; organizacja życia przez pory roku; pochwała życia rodzinnego, troskliwej matki, przemienności naturalnej pokoleń, przekazywania wiedzy. Łączy w sobie chłopskie życie z przywilejami szlachty. Całość nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości (ciężki los chłopa pańszczyźnianego). Jest też koncepcja poety: poezja zapewni nieśmiertelność człowiekowi jako jednostce wyróżniającej się;