Udowodnij, że bohaterowie mitologiczni są symbolami wartości cenionych do dziś.

"Jeżeli umrą mity, umrze też nasz świat." Słowa znanego badacza starożytności Aleksandra Krawczuka zastanawiają. Czyżby te historie tak dawne, tak przebrzmiałe miały wciąż taką wartość? Zastanówmy się nad tym głębiej.

Jedną z wartości, jaką bardzo sobie cenię, jest miłość. Może to być miłość do rodziny, partnera, czy też do Boga. Miłość dodaje nam barwy życia, jest czymś bardzo ważnym, a dla większości społeczeństwa, czymś najważniejszym i najpiękniejszym. Ta prawdziwa - jest czysta, bezinteresowna; przynosi nam radość i szczęście.Niestety w życiu codziennym często bywa inaczej, zapominamy o budowaniu miłości, jesteśmy zagonieni i ślepi. Obok miłości stawiam wierność, która jest jej nieodłączną cechą. Wiekszość dzisiejszych rozwodów podyktowana jest niestety zdradą malżonków, co oznacza, że bardziej powinniśmy pamietać o tak ważnej wartości.

Moim zdaniem istnieje ponadczasowość miłości i wierności i to nie podlega wiekszej dyskusji. Penelopa jest uosobieniem tych cnót. Pod nieobecność Odyseusza zabiegalo o nią wielu zalotników, a jednak potrafiła tyle lat czekać na męża, wierząc, że nie zginął. Uważam, że wierność i milość Penelopy powinny budzić szacunek. Innym przykładem miłości i zarazem poświęcenia jest Orfeusz. Żeby odzyskać żonę Euredyke, nie zawachał się wejść do świata zmarłych! W mitach występuje również miłość matczyna - gdyby nie Demeter nie byłoby symbolicznych czterech pór roku.

Przyjaźń jest czymś bardzo wartościowym, czymś co należy doceniać i pielęgnować. Bardzo ciężko znaleźć prawdziwego przyjaciela, a przysłowie "prawdziwego przyjaciela poznajemy w biedzie" jest trafne i prawdziwe. Bo czyż nigdy nie odczuliśmy na własnej skórze, bądż nie słyszeliśmy o kimś kto był otoczony 'przyjaciółmi' i w momencie kryzysowym okazało się, że jest zdany sam na siebie? Takich i podobnych histori jest wiele i jakże cenić powinniśmy tego prawdziwego przyjaciela, gdyż taki zdarza się bardzo rzadko.

Macierzyństwo jest wspaniałym darem od Boga ale co dzieje się z matką która utraciła swe dzieci? Osobiście ciężko mi wyobrazić sobie taką tragedię
Mit o Niobe przedstawia istotę macierzyństwa i wielkie nieszczęście rodziców, którzy utracili swoje dzieci.

Poświęcenie dla drugiego człowieka jest cechą godną najwyższego szacunku. We współczesnych czasach znajdziemy ludzi cierpiących za innych, lecz jest to coraz żadszym zjawiskiem, i jakże cennym. Jako przykład pragnę przywołać postać matki Teresy z Kalkuty, która całe swe życie poświęciła pomocy innym, robiąc to całkowicie bezinteresownie. Również bardzo ważną postacią, odzwierciedlającą wielkie poświęcenie dla Boga i ludzkości, jest papież Jan Paweł 11. Taka postawa jest postawą pełną humanitaryzmu, czyli bezinteresownej miłości do człowieka i gotowości poświęcenia się za niego. Często tej cechy uczą nas różne organizacje i stowarzyszenia np.PCK, Samarytanin itp.

Uosobieniem poświęcenia dla ludzi w starożytności jest Prometeusz. Mitologiczny tytan, który stworzył człowieka (ulepił go z gliny z domieszką łez) i dla niego wykradł bogom ogień, za co został skazany na wieczne cierpienie. Również Antygona postać z mitu tebańskiego i najslynniejszej tragedi Sofoklesa poświęciła swe życie w obronie wartości dla niej najważniejszych, wolała zginąć, niż pozostawić ciało brata bez pogrzebu i złamać prawo boskie.

Siła, sprawność fizyczna - są to cechy cenione od lat. Aktualność tych wartości w dzisiejszych czasach potwierdzi każda wizyta na siłowni, czy też obejrzenie jakiegokolwiek serialu z wysportowanym młodzieńcem w roli głównej. Niestety dla pewnej grupy społecznej tzw."pakowanie" stało się obsesją, co często doprowadza do katastrofalnych skutków. Aby w sposób nienaturalny poprawić swą sylwetkę, uciekają się do brania najrozmaitszych środków przyspieszających przyrost mięśni. Na szczęście jest też wielu sportowców dla których ważną rzeczą jest odniesienie sukcesu poprzez ciężką i wytrwałą pracę i ten rodzaj zasługuje w pełni na aprobatę.

Wyrazem odwiecznych dażeń człowieka do bycia lepszym i silniejszym niż się jest w rzeczywistości jest Herakles. Do dziś postać ta jest symbolem ogromnej siły, odwagi oraz waleczności, zaś dwanaście prac, które musiał wykonać, są dowodem jego nadprzyrodzonych umiejetności i niespotykanego bohaterstwa. Herakles uważany jest za wzór dla sportowców, a myślę, że także dla każdego z nas, bo choć nie możemy raczej posiąść jego siły, to możemy idąc za jego przykładem rozwijać w sobie-z wyjątkiem agresywności i okrucieństwa - wspaniałe Heraklesowe zalety: szybkość w działaniu, niezłomność, wytrwałość, oddanie i spryt.

Jakże ważną wartością cenioną do dziś jest pomysłowość. Bo czyż nie cenimy ludzi inteligentnych, kreatywnych, z pomysłami. W dzisiejszych czasach kreatywność jest cechą istotną chociażby w dalszym rozwijaniu się na podlożu zawodowym, jak rownież w wielu innych sprawach, czasami bardzo banalnych.

Odyseusz posiadł te ważne cechy jak rownież umiejętność skutecznych negocjacji, co z pewnoscią pomogloby mu przetrwać w dzisiejszych czasach. Dzięki pomysłowości, wyobrażni, i inteligencji zdołał -mimo rozlicznych przeciwności- powrocić na rodzinną wyspę Itakę.
Herakles jest kolejną mityczną postacią u którego podziw może budzić pomysłowość pozwalającą na wykonanie dwunastu bardzo trudnych prac zleconych mu przez króla Eurysteusza.

Miłość, przyjaźń, poświęcenie, wierność - czyż nie są to cnoty bez których człowiekowi cieżko było by przetrwać w dzisiejszych czasach? Uważam, że myśli Aleksandra Krawczuka przytoczone we wstępie są prawdziwe zostały ujęte bardzo trafnie a argumenty udawadniają iż bohaterowie mitologiczni są symbolami wartości cenionych do dziś.