• Apokalipsa św. Jana – zamykające Biblię proroctwo, czyli odsłonięcie losów świata. Posługując się symbolami i znakami, ukazuje walkę dobra ze złem, panujący chaos i powracający ład. Najsłynniejsze symbole to czterech jeźdźców – ten na białym koniu oznacza zwycięstwo, na rudym – wojnę, na czarnym– głód, a na białym – śmierć. Istotne jest też siedem pieczęci, które zamykają siedem odsłon wizji przyszłości świata.
• Hymn o miłości z Listu św. Pawła do Koryntian – miłość jest tu postawiona na szczycie hierarchii wartości, bez niejbylibyśmy „jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący” (zestawienie obrazu ubóstwa człowieka, który nie zna miłości).
• Przypowieść o miłosiernym samarytaninie – jest to parabola,która udowadnia słuszność przykazania „miłuj bliźniego swego, jak siebie samego”. Dlatego do dziś określenie „samarytanin” oznacza człowieka wrażliwego na nieszczęścia innych i chcącego im pomóc.
• Przypowieść o synu marnotrawnym – syn, który roztrwonił majątek, wraca do domu, a ojciec przyjmuje go z otwartymi ramionami. Oznacza to, że Bóg kocha także tych, którzy odeszli od niego, nie byli wierni jego zasadom, ale jednak szukają powrotnej drogi.