Stereotyp kobiety

Kobieta zmienną jest

Stereotyp to „obraz w głowie ludzkiej”. W języku potocznym funkcjonują konwencjonalne wyobrażenia dotyczące narodowości czy płci. Blondynki nie grzeszą inteligencją a prawdziwi mężczyźni nie mają pojęcia o gotowaniu. Są to dość popularne stereotypy w naszej kulturze. Skąd więc biorą się takie uogólnienia?


Każdy człowiek jest inny a jednak stereotyp kobiety funkcjonuje bo został utrwalony według tradycji na niepełnej i nieprawdziwej wiedzy. Często takie myślenie zwodzi nas na manowce. Trzeba na własnej skórze doświadczyć i przekonać się kim jest dana osoba a nie zdawać się na łaskę i niełaskę stereotypów. Podświadomie budujemy opinię o kimś patrząc jak się ubiera i jaki ma kolor włosów. No właśnie czy wszystkie blondynki są głupie a panie pracujące w biurach nudne?
Dotychczas ułożono wiele dowcipów o płowowłosych kobietach. Autorzy tych kawałów nie znają litości. Przedstawiają blondynki w takim świetle, że można uwierzyć na chwilę iż naprawdę nie myślą. Fakt ten potwierdza Pamela Anderson czy Brtiney Spears. Intelekt nie jest ich mocną stroną. Wszystko to co osiągnęły zawdzięczają urodzie i sztabom stylistów pracujących na ich sukces. Rzadko kiedy same odpowiadają na pytania, a na wywiady wysyłają swoich rzeczników. Na wszystkich zdjęciach słodko się uśmiechają a ich ulubionym kolorem jest słodki róż. Jednak zaprzeczeniem tego stereotypu jest Monika Olejnik. Odbiega ona od tego szablonowego myślenia i wpędza w kompleksy niejedną brunetkę. Dobrze wie czego chce i osiąga wspaniałe efekty. Kolor włosów nie decyduje o naszym intelekcie ani o stanie umysły. Niezależnie od koloru czupryny kobiety tłumnie atakują uniwersytety i kończą je równie z dobrymi wynikami jak mężczyźni.
A kiedy już skończą naukę wychodzą za mąż i pracują w domu. STOP. To kolejny stereotyp który mija się z prawdą. Kobiety zamknięte na cztery spusty w domach, gdzie gotowały posiłki i wychowywały dzieci już dawno wyszły na ulice. Kury domowe najczęściej przedstawiają polskie telenowele m.in. Klan czy Plebania. Przewiązany w pasie fartuszek i nieuczesane włosy to wizytówka kobiety pracującej w domu. Jednak takie myślenie przechodzi powoli do przeszłości. Przykładem kobiety, która osiągnęła w życiu zawodowym duże sukces może być niedawno zmarła Anna Lindth czy Jolanta Pieńkowska. Obie panie na pewno od czasu do czasu gotują ale nie są uwięzione na kilka godzin w kuchni. Aktywnie uczestniczą w życiu społecznym i są przykładem dla młodych dziewcząt. Ich trudna i ciężka praca sprawiły, że są teraz autorytetami dla wielu kobiet chcących osiągnąć podobny sukces.
Kobieta to symbol piękna. Kobieta powinna mieć zadbane włosy, szczupłą sylwetkę i szczery uśmiech. Najgorzej jest właśnie z sylwetką. Powszechnie wiadomo, że wysoka, smukła dziewczyna o wymiarach modelki ma większe powodzenie u mężczyzn. Jednak nie wszystkie przedstawicielki płci pięknej obdarzone są idealnymi wymiarami, dlatego od najmłodszych lat już, w stadium nastolatki starają się rzucić zbędne kilogramy i stosują drakońskie diety. Wiele kobiet zapada na poważne choroby związane z odchudzaniem. Te najczęściej spotykane to anoreksja i bulimia. Ale przecież nie wszystkie przypadki musza kończyć się tak drastycznie i boleśnie. Stereotyp odchudzania polega na mniej więcej na tym, iż według mężczyzn nie ma kobiety, która by się stosowała diety-cud. Przykładem niewolnic podlegających wymogom tych rygorystycznych wymiarów są modelki stosujące bardzo nisko kaloryczne diety. Np. jedna z słynnych wokalistek Boyonce Knowles zjada na śniadanie dwa plasterki pomidora i osiem kawałków ogórka. Wiele osób nie wierzy w to, jednoczeście zazdroszczą jej jednak wspaniałej figury. Przeciwieństwem panienek, które tymi radykalnymi zasadami odżywiają się są tzn. herszt-baby. Typową przedstawicielką tego klanu jest Agata Wróbel, nasza mistrzyni olimpijska w podnoszeniu ciężarów. Ma trochę więcej kilogramów niż przeciętna Polka, jednak czyni z tego wielki atut i nie przeraża jej patrzenie w lustro na własne odbicie. Je za dwóch i na dodatek zarabia za to pieniądze wcale nie mniejsze niż te chudzielce z wybiegów.
Karen Horney, Frida Kahlo, Virginia Woolf, Emma Goldman to typowe feministki, które walczyły o równouprawnienie dla wszystkich kobiet. W różny sposób przekazywały światu swoje racje i poglądy. Jedne pisały książki („Pani Dalloway”, „Psychologia kobiety"), inne aktywnie uczestniczyły w życiu politycznym. I dopięły swego. Teraz mamy równouprawnienie obu płci. Kobiety mogą wybierać: czy chcą skończyć studia i potem pracować?, czy tez być matką-żoną dla swojego męża. Nie to wiadome. W tych czasach płeć piękna jest jedną wielką akcją feministyczną, dlatego nie ma do tego przeciwieństwa. Mając wolny wybór każda wybierze dla siebie lepiej.
Podsumowując szablonowe myślenie nie sprawdza się ani trochę. Nie powinniśmy zwracać uwagi na ubranie jakie kto nosi i klasyfikować według tego ludzi. To jest błędne myślenie. A żeby poznac kogoś naprawdę i przekonać się jaką jest osobą trzeba poznac ją "od środka" tzn. spędzić z nią dość długo czasu aby stwierdzić czy można ją do któregokolwiek stereotypu przypisać.