Klasyk czy Romantyk?

Klasyk? Raczej tak, ponieważ łączy piękno i prawdę z trwałymi wartościami akceptowanymi przez rozum. Stosuje umiar i unika skrajnych ocen. Ktoś, kto nie dzieli spraw na czarne i białe, komiczne i tragiczne.

Romantyk bowiem to najczęściej osoba nieszczęśliwa. Jego cele są często nieosiągalne przez co prowadzą do cierpienia.
Literaccy bohaterowie epoki Romantyzmu jak Werter czy Giaur często działali pod wpływem chwili. Uważam jednak, że nie wolno całkowicie rezygnować z własnego szczęścia czy miłości, ponieważ jak pokazują przykłady samotna walka najczęściej skazana jest na niepowodzenie.

Jako klasyk nie poddaję się całkowicie marzeniom, patrzę realnie na świat i wyznaczam sobie cele, które jestem w stanie zrealizować.

Wydaje mi się, że obecnie, tak zresztą jak w dobie przełomu oświecenia i romantyzmu, spór klasyków z romantykami był sporem pokoleniowym.
Starsze pokolenie zwykle opowiada się za klasycznymi rozwiązaniami, natomiast młodsze, woli kierować się przesłankami racjonalnymi i sprawdzonymi.

Byłoby świetnie, gdyby udało się połączyć idee romantyczne z klasycystycznym pojmowaniem świata.