Nieantagonistyczne zależności między gatunkami.

Uczniowie często pomagają sobie w nauce. Jeżeli ma się lepsze oceny z przedmiotów ścisłych, można tłumaczyć koleżankom matematykę i fizykę. One natomiast, jeżeli lubią przedmioty humanistyczne, mogą ci pomóc z języka polskiego i historii. Dzięki współpracy wszyscy odnosicie korzyści. Podobne relacje występują w świecie roślin i zwierząt. Zależności dodatnie, nazywane również nieantagonistycznymi, przynoszą korzyści przynajmniej jednej ze stron i u żadnej ze stron nie powodują strat. Zwiększają przez to szanse przeżycia organizmów. Pozwalają im na skuteczniejsze unikanie zagrożeń, obronę przed drapieżnikami i zdobywanie pożywienia. Związek przynoszący korzyści obu gatunkom nazywany jest mutualizmem. Często jest on niezbędny dla obu stron -jeśli jeden z organizmów zostanie pozbawiony partnera, zginie. Na przykład termity nie mogą żyć bez wiciowców, które trawią celulozę, a wiciowce znajdują odpowiednie środowisko życia tylko w przewodzie pokarmowym termitów. Ciekawym przykładem mutualizmu jest mikoryza, czyli związek grzyba z rośliną. Grzyb oplata korzenie rośliny lub wnika do ich wnętrza i czerpie z nich związki organiczne. W zamian ułatwia roślinie pobieranie wody i soli mineralnych z podłoża. Chroni też jej korzenie przed bakteriami i toksynami. Rośliny żyjące w mikoryzie lepiej się rozwijają, a dla niektórych z nich współpraca z grzybami jest warunkiem istnienia. Na przykład nasiona storczyków nie wykiełkują bez obecności określonych gatunków grzybów. Przykładem mutualizmu jest także zależność, która łączy grzyba i glony, tworzące plechę porostu. Grzyb wchłania i przekazuje glonom wodę oraz związki mineralne. Chroni je również przed niekorzystnymi warunkami środowiska. Komórki glonów, znajdujące się wśród nitkowatych strzępek grzyba, wytwarzają natomiast związki organiczne, z których korzysta grzyb. Dzięki tej współpracy porosty mogą żyć w takich miejscach, gdzie poszczególne organizmy wchodzące w ich skład nie mogłyby przetrwać. Mutualizm możemy też obserwować w zależności łączącej część roślin ze zwierzętami, które je zapylają lub rozsiewają ich nasiona. W zamian za to zwierzęta mają zapewniony posiłek. Rośliny wytwarzają dla nich bowiem nektar słodkie owocnie lub nasiona wyposażone w ciałka zawierające substancje odżywcze. Tego typu zależność między organizmami jest tak ścisła, że istnienie niektórych roślin uzależnione jest od występowania konkretnych zwierząt. Związki mutualistyczne przez organizmy o odmiennych cechach, które dzięki temu mogą wzajemnie się uzupełniać. Na przykład jeden z nich skutecznie zdobywa pokarm i dzieli się nim z partnerem, a drugi dba o schronienie dla obu organizmów. Osobliwy związek łączy niewielką rybę babkę ze ślepą krewetką. Skorupiak za pomocą odnóży przygotowuje schronienie zarówno dla siebie, jak i dla babki. Natomiast ryba pełni funkcję przewodnika, ułatwiając krewetce zdobywanie pokarmu oraz ostrzegając ją przed niebezpieczeństwem. Zależność łącząca środkowoamerykańskie, mrówki zwane ogrodniczkami, z grzybami jest na tyle silna, że gdy zabraknie jednego z partnerów, drugi nie jest w stanie przeżyć. Mrówki hodują w swoich gniazdach grzyby, które są ich głównym źródłem pokarmu, ale nie przetrwałyby bez ich opieki. Przykładem organizmów, które łączy ścisła zależność są rośliny motylkowate i bakterie brodawkowe żyjące w brodawkach ich korzeni. Bakterie, korzystając z azotu atmosferycznego, produkują związki azotowe wykorzystywane przez rośliny. W zamian rośliny dzielą się z bakteriami związkami organicznymi wytworzonymi w procesie fotosyntezy.