Bezkręgowce.

Gdy człowiek mówi o zwierzętach, zazwyczaj ma na myśli ssaki, ptaki, gady i ryby. Stworzenia te stanowią jednak zaledwie małą część królestwa zwierząt, należąc do jednej z 34 głównych grup- kręgowców (zwierząt posiadających osiowy kręgoslup). Pozostałe 33 grupy należą wspólnie do bezkręgowców- zwierząt bardzo różniących się od siebie, mających niewiele wspólnych cech i połączonych bardzo dalekim pokrewieńwem. Bezkręgowce prowadzą najróżniejszy tryb życia: wiele żyje wyłącznie w morzu, jednak pewne grupy np. owady, mieszkają na ladzie i są bardzo rozpowszechnione na całym świecie. Niektóre bezkręgowce np. owady, kraby, robaki oraz ślimaki, są powszechnie znane. Wiele jednak to stworzenia tak małe i niepozorne lub tak liczne, że biolodzy nie opatrzyli ich jeszcze nazwami. Przypuszcza się, że na swiecie życje 3-15 mln. gatunków bezkręgowców, podczas gdy kręgowce są reprezentowane tylko przez ok. 40 000 gatunków. Wśród bezkręgowców wyróżnia się 33 typy. Biolodzy uznają odkrycie nowego gatunku zwierząt za ważne wydarzenie, niemówiąc już o znalezieniu nowej, nieznanej rodziny. Niedawno, w 1994 roku, naukowcy odkryli zupełnie nowy typ- jednostkę systematyczną odpowiadającą statusem stawonogom czy mięczakom. Jego jedynym znanym przedstawicielem jest Symbion pandora- maleńkie zwierzątko, żyjące wylącznie w okolicach jamy gębowej norweskiego homara i żywiące się resztkami jego pożywienia. Niemal wszystkie bezkręgowce, z wyjątkiem gąbek, mają symetryczne ciała. Występują dwie odmiany symetrii: promienista i dwuboczna. Zwierzęta o symetrii promienistej mają okrągłe ciała, a przeprowadzenie linii przechodzącej przez środek ich ciała powoduje podział na dwie równe części. Wszystkie takie zwierzęta żyją w wodzie i nie mają mózgów. Zwierzęta o symetrii dwubocznej mają wyraźnie określony przód i tył ciała. Aby uzyskać identyczne połówki, można je przyciąć tylko w jednym miejscu. Większośc bezkręgowców posiada symetryczne ciała podzielone na części. U gąbek jednak trudno doszukać się jakiejś symetrii. Wszystkie części ich ciała wygladają tak samo, nie wiadomo też, gdzie jest góra, a gdzie dół. Pomimo tej prostej budowy zewnętrznej gąbki posiadają wyspecjalizowane komórki, odpowiedzialne za różne zadania. Ciało ich składa się z wyraźnych warstw. Niektore gąbki mają ponad 1 metr szerokości.