Cechy eposu sarmackiego ( transakcja wojny chocimskiej).

- opowiada o ważnych wydarzeniach :
- historycznych: wojna pod Chocimiem 1621r.
- społecznych - powraca do mitu sarmackiego, tworzącego genealogię szlachecką w XVIII w.
- Religijnych - wojna chocimsko- pogańska

Na tle wydarzeń ukazany jest bohater- heros- hetman koronny J.K Chodkiewicz, wykreowany na wzór wodza i rycerza (idealizacja, hiperbolizacja) - etos rycerki. Z wyidealizowanym obrazem sarmatów skontrastowani są krwiożerczy Turcy. Widoczne jest deprecjonowanie przeciwnika potwierdzające subiektywny stosunek narratora do opisywanej rzeczywistości

Utwór rozpoczyna się inwokacją , w której narrator zwraca się do Boga z prośbą o natchnienie. W pozostałej części eposu występuje w 3os. , rezygnuje z obiektywizmu, wprowadza liczne dygresje czyli wstawki odautorskie zakłócające przebieg wydarzeń

Wypowiedzi bohaterów są zindywidualizowane, fabuła nasycona dramatyzmem, porównaniami, epitetami, hiperbolami, synonimami

Wymowa ideowa utworu :
- Autor celowo heroizuje temat wojny turecko-polskiej
- Rewiduje utarte wyobrażenia o świetności wojennej Polaków po to, by zburzyć ich zbytnią pewność siebie
- Łączy miłość do tradycji, przeszłości z mądrym krytycyzmem i umiejętnością dostrzegania błędów, jakie popełniano w przeszłości