"Oda do młodości Adama Mickiewicza powstała w 1820 roku i stała się wierszem-manifestem, realizacją programu "młodych", hymnem romantycznej młodzieży. Cała oda jest apostrofą do młodości, której poeta przypisuje wielką siłę. Młodość jest w stanie "przypiąć skrzydła do ramion", wynieść poetę ponad poziomy, ukazać mu perspektywę całego świata. Młodość jawi się jako prawdziwa wartość, siła uczuć, jako bogini zdolna do dokonania przemiany globu. We wstępie utworu łatwo odczytać pragnienie lotu wzwyż ponad ziemię, wysoko do jasności słońca. Lot taki dokonuje się wyobraźni poety. Ziemia jawi się jako "obszar gnuśności zalany odmętem", skryty ciemnością, zaś na jej powierzchni - samolubny, samotny w swoim egoizmie "płaz w skorupie"(najprawdopodobniej metaforyczne uosobienie "starych" klasyków). Jednak nad tą smutną planetą błyska jakaś jutrzenka - młodość i romantyzm.
Młodzi zjednoczeni w swoim działaniu są w stanie poruszyć bryłę ziemi z posad, wyprowadzić ją z zamętu i "nocy głuchej", w której tonie ludzkość. Utwór kończy optymistyczna wizja "świat rzeczy stanął na zrębie" - czyli zaczyna istnieć od początku i "pryskają nieczułe lody", pojawia się jutrzenka swobody zapowiadająca "zbawienia słońcem". Oda stała się hymnem młodych, wywołała "burzę mózgów". Poruszała serca i mobilizowała do czynu. Stała się także "żelaznym" utworem polskiej literatury.
Oda posiada nowatorską romantyczną ideologię, jest poetyckim programem młodych, lecz zawiera także elementy klasyczne. Po pierwsze takim elementem jest sam gatunek - oda. Po drugie Mickiewicz nawiązuje do mitologii greckiej. Nie jest też romantyczny ideał wspólnego działania, okrzyk: "razem młodzi przyjaciele!!"
W utworze romantyczna jest
- apoteoza młodości - romantycy wierzyli w siłę młodości;
- "serce","duch" - jako wartości, których brak starym;
- wiara w możliwości irracjonalnego działania;
- siła uczuć, bezpośredniość wypowiedzi, wiara w zwycięstwo - odległe są od klasycznego umiaru i harmonii.
Wniosek:
"Oda do młodości" jest dziełem przełomowym, zawiera elementy zarówno klasyczne jak i romantyczne choć bez wątpienia posiada rewolucyjny głoszący romantyczną ideologię charakter.