Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
WIOSNA Naplotkowała sosna, że już się zbliża wiosna. Kret skrzywił się ponuro: -Przyjedzie pewno furą... Jeż się najeżył srodze: -Raczej na hulajnodze Wąż syknął: -Ja nie wierzę, przyjedzie na rowerze. Kos gwizdnął: -Wiem coś o tym,...
niepodległość, teraz natomiast poeta wydaje się być zagubiony, nie wie do czego ma użyć swojej broni- poezji , która w jego przekonaniu staje się bezużyteczna. W ostatniej strofie ja liryczne ponownie powtarza
Utwór „Czarna Wiosna ” jest rozprawieniem się z mitem, dotyczącym tego, jaka ma być Polska po odzyskaniu niepodległości. Już w pierwszych słowach utworu autor nawiązuje do dwóch wielkich utworów
znalazła także wyraz w poezji i prozie tej epoki. Już sam fakt zmiany sytuacji politycznej Polski sprawia, że literatura tego okresu musi się różnic w sposób znaczący od tej która powstawała we
wszystkim Bergsona. Polegał zaś witalizm na zainteresowaniu się ruchem, dynamiką, odrzuceniu racjonalistycznych schematów i jednocześnie na fascynacji życiem w jego biologicznym wymiarze. Stąd w poezji
– oznacza to, że jego cel został osiągnięty. Tą prawdę najlepiej wyraża Antoni Słonimski w swoim wierszu Czarna wiosna . Poeci przestają pisać o ciągłej krzywdzie narodu i potrzebie walki w celu odzyskania