Inteligencja i chłopi w Weselu odczytaj społeczną wymowę dzieła
Inteligencja i chłopi w "Weselu". Odczytaj społeczną wymowę dzieła
"Wesele" St. Wyspiańskiego od początku swojego scenicznego debiutu i wydania budziło w widzach i czytelnikach różnorakie uczucia - od zachwytu po oburzenie. Oto bronowicka chata staje się miniatura Polski. W karykaturalny sposób autor przedstawia...
Inteligencja i chłopi w Weselu. Wykorzystując poniższe fragmenty oraz opierając się na znajomości całego utworu, odczytaj społeczną wymowę sztuki Stanisława Wyspiańskiego.
) - różnice objawiają się nie tylko w sposobie życia czy strojach, ale także w światopoglądzie i w systemie wartości – inteligencja jest sztuczna, egzaltuje każde zachowanie, żyje w ułudzie w
Inteligencja i chłopi w Weselu. Wykorzystując poniższe fragmenty oraz opierając się na znajomości całego utworu, odczytaj społeczną wymowę sztuki Stanisława Wyspiańskiego.
autentycznych wydarzeń - ślub przedstawiciela inteligencji – Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Wyspiański wprowadza jednak do swojego dzieła postacie fikcyjne, które dopełniają nam
"Wesele" inteligencja i chłopi - społeczna wymowa dramatu.
Inteligencja i chłopi w Weselu . Wykorzystując poniższe fragmenty oraz opierając się na znajomości całego utworu, odczytaj społeczną wymowę sztuki Stanisława Wyspiańskiego. "Wesele" jest
Jednostka w świecie ograniczeń. Analizując zachowania bohaterów zwierzęcych, oraz ukształtowanie językowe podanego fragmentu, odczytaj metaforyczny sens tej sceny i jej związek z przesłanem powieści Zofii Nałkowskiej Granica.
podwórku, co można odczytywać, jako wstęp do utworu. Symbolizuje to granice, jakie dzieła ludzi w społeczeństwie, o których można przeczytać w dalszych scenach powieści Fitek był psem podwórkowym
Odczytaj i skomentuj sens myśli Josepha Conrada: „Człowiek musi wierzyć w parę prostych pojęć, jeśli chce żyć przyzwoicie..”Rozwijając temat, odnieś się do losów bohaterów literackich starożytności.
dla drugiego. Pomimo tego, większość z nas chce, aby jego życie było dostatnie i porządne. Jak więc uczynić ze swego bytu coś przyzwoitego? W teorii to proste: żyć w zgodzie ze samym sobą, z regułami