Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Epoka pozytywizmu obfituje w nowele wywodzące się z ducha utylitaryzmu. Przedstawiano w nich problemy, losy dzieci i ich punkt widzenia na cały zewnętrzny świat. Ukazywany był obraz dziecka, wyzyskiwanego, cierpiącego, pozostawionego na pastwę...
ich jedyne dziecko . Autorka tej noweli pragnie zwrócić nam uwagę na dolę i niedolę pracy na wsi. Na brak zapewnienia opieki dla dzieci w trakcie, gdy ich rodzice zajmują się pracą. Pracą która jest ich
przykrość. Chociaż „było to dziecko średnich zdolności”, był bardzo pracowitym uczniem. Często przesiadywał nad książkami całą noc tylko po to, żeby się nie narazić nauczycielom w szkole. W tej noweli daje
, który jest dla nich autorytetem - Kościół jednak liczy się też z polityką caratu. W pewnym sensie służy jej, gdyż nigdy przeciwko niej nie występuje, nawet kiedy trzeba. Koniec noweli jest
krzywdy tkwiły w ciemnocie i nędzy tego środowiska, które było bezbronne wobec bezwzględnych i amoralnych jednostek. W nowelistyce pozytywistycznej oprócz nurtu wiejskiego pojawiły się także motywy
„było to dziecko średnich zdolności”, był bardzo pracowitym uczniem. Często przesiadywał nad książkami całą noc tylko po to, żeby się nie narazić nauczycielom w szkole. W tej noweli daje się zauważyć