Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
W czasach starożytnych Grecy uważali, że życie człowieka jest z góry zaplanowane i przepowiedziane. Ludzie nie mają możliwości wpływania na fatum, które było uosabiane z trzema Mojrami: Kloto, Lachesis i Atropos, które mieszkały w Hadesie i...
zbliżamy się do niechybnej klęski. Odwołam się tutaj do utworu Sofoklesa „ Król Edyp ”. Otóż ten bohater dowiadując się od wyroczni, że zabije swojego ojca i poślubi matkę, chciał oszukać bogów a za
, obrazem każdego z nas. A może jedynie obrazem epoki, która zrodziła tego bohatera? Bardzo wyraźne odniesienie do Edypa jako alegorii ludzkiego losu możemy odnaleźć w następujących wersach stasimonu IV
W niniejszej pracy postaram się przedstawić antyczną koncepcję ludzkiego losu . Zrobię to czerpiąc informację z utworu Sofoklesa ? najwybitniejszego greckiego tragika, pod tytułem ? Król Edyp ? oraz
." i > Tymi słowani chór określa istotę ludzkiego losu . Uważa, że na ziemi nie zazna się szczęścia. Następnie od czterech ostatnich wersów pierwszej strofy do ońca pieśni adresatem jest sam Edyp . W
, Febie zawtóruj i pieśni i tanom”. W Drugiej strofie chór początkowo zwraca się bezpośrednio do Edypa , po czym po pierwszym wersie kontynuuje apostrofę zwróconą do Apollina, by znów powrócić bezpośrednio