Homoseksualne związki w dziele Prousta

Chyba najbardziej znanym homoseksualistą literatury jest bohater W poszukiwaniu straconego czasu Marcela Prousta – baron Charlus. Ów wysoko urodzony i pogardzający niższymi sferami pan, ze względu na swe upodobania seksualne często zniża się do kontaktów z kelnerami czy chłopcami na posyłki. Utrzymuje między innymi stosunki seksualne ze sklepikarzem Jupienem i skrzypkiem Morelem. Po rozstaniu z przysparzającym mu wiele cierpienia muzykiem baron realizuje swe erotyczne pragnienia w domu publicznym oraz uwodzi młodych żołnierzy na przepustkach (płaci im za te usługi). W powieści pojawiają się też inne postaci mające skłonności homoseksualne, między innymi Albertyna Simonet, partnerka Marcela, która zdradza go z kobietami (panną Vinteuil, aktorką Leą, przyjaciółką Anną). Tajemnica Albertyny nigdy do końca nie zostanie odkryta, bo dziewczyna umrze po nieszczęśliwym wypadku, pozostawiwszy list do Marcela z pytaniem, czy może do niego wrócić... Lesbijskie skłonności ma też niewątpliwie panna Vinteuil, córka nauczyciela muzyki, która za życia ojca ukrywa swą orientację seksualną, ale po jego śmierci afiszuje się z nią.