Everyman Różewicza

Za skrajny przykład everymana można chyba uznać bohatera Kartoteki Tadeusza Różewicza. Nie jesteśmy w stanie określić imienia ani wieku bohatera, wciąż podawane są sprzeczne informacje na ten temat:

OJCIEC
Co z niego wyrośnie, jak będzie się tak długo wylegiwał. Wstawaj! Chłopcze!
MATKA
Ma czterdzieści lat i jest dopiero dyrektorem administracyjnym operetki.

Bohater nazywany bywa Wiktorem, Henrykiem, Piotrusiem... To wszystko nieistotne. Ważne są natomiast uniwersalne dylematy, z którymi bohater musi sobie poradzić: kwestie sumienia, moralności... Całkowicie pozbawiony indywidualnych cech lub obdarzany nimi przypadkowo i niekonsekwentnie Różewiczowski bohater jest chyba everymanem idealnym, ucieleśniającym zagubienie człowieka XX wieku i chaos świata, w którym przyszło mu żyć, dewaluację wartości:

OLGA
Minęło piętnaście lat, jak wyszedłeś z domu. Nie dałeś znaku życia.
BOHATER
Tak.
OLGA
Nie zostawiłeś adresu.
BOHATER
Nie miałem.
OLGA
Mówiłeś, że idziesz po papierosy.
BOHATER
Papierosy kupiłem.
OLGA
Piętnaście lat cię nie było! Co u ciebie? Co z tobą? Wytłumacz się, powiedz coś.
BOHATER
Opowiem ci dowcip.
(Tadeusz Różewicz, Kartoteka)