Cechuje je różnorodność form, heterotroficzny sposób odżywiania, ciało zbudowane z nitkowatych strzępek, obecność chityny w ścianie komórkowej i glikogenu jako materiału zapasowego oraz swoiste sposoby rozmnażania płciowego. Żyją na całej Ziemi, głównie w środowiskach lądowych.
Budowa
Nieliczne grzyby mają ciało zbudowane z jednej, jednojądrowej komórki. Większość zbudowana jest z wielojądrowych lub wielokomórkowych, nitkowatych, rozgałęzionych struktur zwanych strzępkami, których splot stanowi grzybnię /plechę grzybów/. Strzępki mogą być ułożone luźno lub splatać się ciasno, jak np. w owocnikach grzybów. Organelle występujące w komórce są typowe dla komórek eukariotycznych, brak tylko plastydów. Barwę nadają grzybom nieczynne fotosyntetycznie substancje barwne.
Odżywianie się
Grzyby są saprofitami lub pasożytami. Niektóre żyją w symbiozie z innymi organizmami. Grzyby saprofityczne przerastają strzępkami podłoże rozkładając związki organiczne pochodzące z martwych szczątków, natomiast pasożyty pobierają substancje pokarmowe od swych żywicieli. Wiele grzybów uzyskuje substancje odżywcze dzięki współżyciu z organizmami autotroficznymi. Przykładem jest symbioza grzybów z glonami lub sinicami w porostach oraz symbioza grzybów z korzeniami wielu roślin określana mianem mikoryzy.
Oddychanie
Oddychają tlenowo, niektóre w warunkach beztlenowych mogą przeprowadzać fermentacje /np. fermentacja alkoholowa u drożdży/.
Rozmnażanie się i rozwój
Rozmnażanie bezpłciowe odbywa się u grzybów jednokomórkowych przez podział komórki lub pączkowanie, u wielokomórkowych przez fragmentację grzybni oraz wytwarzanie zarodników.
Ze względu na miejsce formowania wyróżnia się cztery typy zarodników. Sporangialne tworzą się w zarodniach, konidialne na końcach strzępek przez odcinanie ich fragmentów, workowe w komórce zwanej workiem, a podstawkowe na komórce nazywanej podstawką.
Rozmnażanie płciowe u wielu grzybów uległo modyfikacji. Odbywa się ono na trzy sposoby:
Gametogamia polega na połączeniu się haploidalnych gamet, w wyniku czego powstaje zygota.
Gametangiogamia odbywa się wówczas, gdy łączą się całe, wielojądrowe gametangia.
Somatogamia następuje w wyniku połączenia się haploidalnych strzępek wegetatywnych.
U niektórych grzybów /workowce i podstawczaki / po zlaniu się cytoplazmy, czyli plazmogamii nie następuje od razu połączenie jąder, czyli kariogamia. Efektem jest powstanie stadium dikariotycznego o różnej długości czasu trwania. Konsekwencją takich modyfikacji w rozmnażaniu płciowym jest występowanie w cyklu życiowym u workowców i podstawczaków trzech kolejno po sobie następujących faz: haplofazy, dikariofazy i diplofazy.
Haplofaza trwa od mejozy do momentu połączenia się cytoplazmy gamet, gametangiów lub strzępek; obejmuje haploidalny zarodnik oraz grzybnię z różnymi organami rozmnażania wegetatywnego.
Dikariofaza – od momentu plazmogamii do chwili zlania się jąder sprzężonych; często ma postać grzybni wytwarzającej zarodniki.
Diplofaza – od kariogamii do mejozy; na ogół jest krótkotrwała, ograniczona nawet do jednego tylko jądra.