z tęsknoty pisze się wiersze
z bolesnej
drążącej śpiewny owoc ciała
patrząc na samotne palce
mogę wysnuć pięć poematów
(Halina Poświatowska, z tęsknoty pisze się wiersze...)
Tak pisać aby nędzarz
Myślał że pieniądze
A ci co umierają:
Że to urodziny
(Ewa Lipska, Przesłanie)
Poecie i poezji przez wieki przypisywano różne funkcje. Niekiedy poeta był świadkiem swego czasu, stał na czele narodu, innym razem zaś pisał w zaciszu swojego pokoju liryczne wiersze. Postulowano pisanie poezji porywającej do walki, patriotycznej i wolnej od narodowych i społecznych zobowiązań. Opowiadano się za tradycją bądź sięgano po zupełnie nowe środki wyrazu. Wszystkie te tendencje mieszają się od wieków w jednym tyglu zwanym poezją.