Charakterystyka Ramzesa XIII to karierowicz czy autentyczny reformator.

Ramzes XIII jest tytułowym bohaterem powieści pt. "Faraon" Bolesława Prusa. To syn Ramzesa XII i królowej Niktoris. Jego pełne imię brzmiało Cham-sem-merer-amen-Ramzes. Ma dwadzieścia dwa lata. Poznajemy go jako przyszłego następcę tronu, dlatego po śmierci faraona zostaje prawowitym władca Egiptu.

Bohater jest przystojnym mężczyzną. Jego wyraz twarzy można porównywać do urody kobiet. Zazwyczaj ubrany w obcisły kaftan w niebiesko-białe pasy i chustę. Jego część garderoby stanowił również hełm i złoty łańcuch. Na lewym ramieniu nosił dość kosztowny miecz. Ramzes XIII to silny i wysportowany mężczyzna, o dumnym spojrzeniu. Dzięki temu cieszył się uznaniem jako dowódca oddziałów Mefis.

Następca tronu jest z natury osobą spontaniczną. W walce z kapłanami o wpływy w państwie, często uważany za niezrównoważonego. Ma gwałtowne usposobienie. Jego działania są zwykle impulsywne i nieprzemyślane, i co widoczne jest między innymi w bitwie z Lidią.. Cechował się brakiem przewidywania konsekwencji swoich działań. Świadczy o tym historia z Sarą. Rozgniewany wyrzuca ukochaną i dziecko z pałacu, a potem przywraca ją do łask. Również w sprawach wojskowych zachowuje się nieodpowiedzialnie. Mimo iż nie posiada funduszy dla żołnierzy obiecuje im pieniądze. Porzucił też swój oddział i udał się na pościg za kilkoma zbiegami. Są to czyny karygodne oraz szalone. Herhor mówi, że Ramzes jest "za młody, za gorący, niedoświadczony".

Cechuje go duma i pewność siebie. Uparcie walczy z kapłanami. Twierdzi ze będąc faraonem ostatecznie pokona ich i uzyska wszystkie wpływy w państwie. Jest tak zaślepiony nienawiścią do nich, że nie docenia siły przeciwnika. Ramzes ma małe szanse na pokonanie kapłanów.

Książę chce pozyskać skarb Labiryntu, do którego nie ma dostępu. Jest przez to zły i upokorzony. Uważa się za równego bogom, za władcę całego kraju, a tym czasem nie ma pieniędzy na najmniejsze potrzeby. Pożycza pieniądze chociażby na jedzenie dla dworu. Przez to, też porywa się na wojnę z kapłanami; to wojna o władzę, o pieniądze, o reformy i przyszłość państwa. W walce tej traci nie tylko swoje życie ale i wartości o które walczy.

Moim zdaniem Ramzes XIII nie jest godny naśladowania. Jest typem karierowicz. Liczy się dla niego dobro własne. Nawet jeśli próbuje podjąć działania dla dobra ogółu, jak np. ulżenie doli chłopów, to i tak przynoszą one odwrotne skutki. Być może ma zadatki na dobrego władcę, jednak nie potrafi tego wykorzystać. Nie potępiam go ponieważ możliwe jest, że Ramzes stałby się mądrym władca, gdyby miał większe poparcie wśród najbliższych. Niestety zmuszony był działać w pojedynkę. Przyniosło mu to wyłącznie straty ponieważ polegał nie tylko jako człowiek ale i dobry władca.