"Cierpienia młodego Wertera" charakterystyka głównego bohatera Wertera.

Werter jest tytułowym i głównym bohaterem powieści Johana Goethego pt.: "Cierpienia młodego Wertera" jego cechy charakteru i usposobienia czynią go idealnym wzorem człowieka z epoki romantycznej.
Werter pochodzi z mieszczaństwa, co jest dla niego jednym z powodów ciągłych upokorzeń, bólu i cierpień.
Główny bohater powieści zazwyczaj ubrany był w błękitny frak, a pod nim nosił żółtą kamizelkę. Kiedy utwór stał się bardzo popularny to strój Wertera nosili wszyscy mężczyźni chcąc się do niego jak najbardziej upodobnić.
Werter jest człowiekiem uczuciowym i niezwykle wrażliwym. Kiedy zakochuje się w Lotcie nie liczy się dla niego nic innego niż miłość do ukochanej. Uczucie to opanowuje go całego, staje się mu oddany i poświęca cały swój czas tylko i wyłącznie ukochanej. Przy niej jest szczęśliwy , a radość ogarnia każdą cząstkę jego ciała. Zupełnie zapomina, ze Lotta jest zaręczona , a za chwile stanie się mężatką. Jest egocentrykiem, liczą się dla niego tylko jego własne odczucia. Przeżywa wszystko w głębi duszy. Marzenia o Lotcie ogarniają nawet jego sny. To ona staje się sensem jego życia. Niestety nie zauważa jak szybko miłość, która go ogarnęła wymyka mu się spod kontroli i zaczyna popychać ku samozagładzie. Nie potrafi już pracować ani myśleć o kimś innym niż jego ukochana. Spala się w swych namiętnościach, gdyż uczucia jego są nieodwzajemnione. Lotta kocha swojego narzeczonego, a Wertera traktuje jak przyjaciela. Główny bohater powieści jest naiwny i łatwowierny, źle odczytuje zamiary i gesty Loty, dochodząc do wniosku, ze ona tez cos do niego czuje. Te rozniecone niepotrzebnie uczucia sprawiają mu wiele bólu i cierpienia. Werter nie może patrzeć jak inny mężczyzna zbliża się do jego ukochanej, aż w końcu zajmuje miejsce przy jej boku. Wszystko co widzi i odczuwa, każdy kolejny cios staja się nie do zniesienia.
Werter ukojenia szuka w naturze. We wszystkim tym, co go otacza w każdej najmniejszej istocie stworzonej przez Najwyższego. Potrafi siedzieć na łonie natury i rozmyślać. Uwielbia także dzieci. Czasami nawet czuje się do nich podobny, przez łatwowierność i naiwność. Chętnie się z nimi bawi, a one bardzo szybko się do niego przekonują i przywiązują.
Jednak mimo wszystko i tak jego życie jest pasmem udręk i cierpień nie tylko z powodu nieszczęśliwej miłości, ale także stanu swojego pochodzenia. Czuje się odtrącony przez ludzi wyższego stanu. Buntuje się przeciwko temu, neguje różnice miedzy ludźmi. Właśnie to wszystko- każda najmniejsza przykrość, krzywda oraz pogarda doznawana od ludzi, aż w końcu nieodwzajemnione uczucie, które nie ma szans na spełnienie upewniają Wertera coraz bardziej w decyzji o popełnieniu samobójstwa. Niestety to wszystko było dla niego zbyt trudne, nie potrafił sobie z tym poradzić, nie mógł patrzeć na szczęście ukochanej u boku innego mężczyzny. Ludzka psychika jest bardzo krucha i niezwykle wrażliwa, jego była jeszcze bardziej, gdyż był on człowiekiem niezwykle rozwinięty emocjonalnie, a także artystycznie. Nawet w chwili śmierci wypowiada imię swojej ukochanej, której poświęca swoje życie.
Uważam, że Werter to postać która zasługuje na nasz szacunek. Nie każdy z nas potrafi tak bardzo pokochać druga osobę i oddać się jej całkowicie. Poświęcając każda chwile uwagi, spędzać z nią każdy wolny czas. Jednak jest mi przykro, iż była to miłość nieodwzajemniona, ponieważ bohater zasługiwał na to, by mieć kogoś bliskiego, kochającego. Może wtedy jego życie potoczyłoby się zupełnie inaczej i nie musiałoby się zakończyć tak tragicznie jak w powieści.