Jakie skojarzenia ze współczesną obyczajowością wywołuje satyra "Żona modna" Ignacego Krasickiego.

Satyra "Żona modna" ukazuje w różnych sytuacjach modną szlachciankę, tworząc świetny portret damy rozmiłowanej w zbytkach, kapryśnej, często bezmyślnie marnotrawiącej majątek męża. Pełen humoru jest obraz przenoszącej się do majątku męża młodej żony obładowanej niepotrzebnymi, ale za to modnymi, drobiazgami, zabawne są jej miny i humory na widok tradycyjnego dworu szlacheckiego, który wkrótce za grube pieniądze ozdobi tak, że "przeszedł warszawskie pałace", bawią jej kaprysy i cicha uległość męża, który wziął za nią w posagu kilka wiosek.

Nadal we współczesnych czasach mężczyzna żeni się nie z miłości ale z powodu dóbr jakie zyska po ślubie – w tym wypadku czterech wiosek. Mężczyzna ów wiedział, że żeni się z kobietą tak różniącą się od niego: ona była z miasta, on ze wsi; on preferował skromne życie, ona dostojne, bogate życie ściągnięte z dworów francuskich. Z intercyzy jasno wynikało, że każdą zimę będą odwiedzali miasto, dom będą mieli duży, ta żeby pomieścić wszystkie pokoje Pani i jej służby, natomiast ich związek może rozłączyć jedynie śmierć. Następnie Pan Piotr cierpi, obarczając winą za swoje nieszczęście żonę, kobietę którą poślubił wyłącznie dla powiększenia swojego majątku.

Jednak kobiety też nie jest bez winy. Te zamożne marnują majątek swoich mężów na to aby ciągle być modną. Mieć duży dom, w nim pokoje dla siebie i swojej służby. Mieć dużą garderobę ... W większości wypadków nie zdecydują się przeznaczą tych pieniędzy na szczytny cel – w ówczesnych czasach, aby pomóc Polsce odbudować się gospodarczo, obecnie np. na cele charytatywne.

Myślę, że te przykłady będą jeszcze długo aktualne, ponieważ nie zanosi się na razie na zmiany w tych kręgach ludzkiej natury, a dokąd pieniądze będą rządziły życiem człowieka, tak właśnie, będzie wyglądało życie niektórych ludzi.