Zanalizuj i zinterpretuj rozmowę Elmiry i Tartuffego jako demonstracje hipokryzji religijnej

Autorem Świętoszka jest Molier (1622-1673) komediopisarz francuski, także autor i dyrektor teatru. Dzieło jest krytyką dla naszego zachowania , naiwności oraz ludzkiej próżności, dzięki czemu jest dziełem ponadczasowym. W komedii występuje wielu bohaterów, lecz do najbardziej znanych należą Tartuffe, czy Świętoszek i Elmira żona Ogona. To właśnie ich rozmowne spróbuje zinterpretować i scharakteryzować jako demonstracje hipokryzji religijnej.
Scena V aktu IV przedstawia rozmowę Elmiry z Tartuffe w której bohaterka swoją podstępnością próbuje nakłonić Świętoszka do wyznania swoich uczuć w celu ukazania Orgonowi siedzącemu pod stołem, przysłuchującemu się rozmowie, jakim tak naprawdę on jest człowiekiem.
Elmira, wierna żona oraz kochająca matka pokazuje swój spryt. Wie, aby uratować rodzinę przed spiskiem musi najpierw przekonać własnego męża , który w obecnej chwili bardziej ufa „przygarniętemu” przyjacielowi niż swojej rodzinie. Bohaterka wiedząc , że podoba się Tratuffemu zaprasza go do pokoju na rozmowę , gdzie pod stołem siedzi nie zauważony przez świetoszka Orgon bacznie przysłuchujący się rozmowie dwojga bohaterów. Elmira wyznaje mu, że stoi po jego stronie. Świadczyć o tym ma jej poświęcenie przed uspokojeniem Damisa „Damis w straszną o pana zapędził mnie trwogę I widzi pan, żem wszelkie czyniła ofiary, By gniew jego złagodzić i wstrzymać zamiary”. Świętoszek odpowiada , że jeszcze nie dawno temu była przeciwko niemu „ Niedawno przemawiałaś tu wcale inaczej” , na to Bohaterka broniąc się swoja kobiecością odpowiada „Ach, jakże znane ci mało serce kobiety” i wyjawia mu swoje fałszywe uczucia miłosne . Tartuffe odpowiadając zaprzecza swojej religijności i wyjawia uczucia do Elmiry a przy tym przekazując jej , że nie jest pewny odwzajemniania jej uczuć „O tym szczęściu w twe słowa wątpić się odwarze. Mogę w nich widzieć podstęp niewinny z twej strony” chcąc prz tym wyraźniejszego dowodu miłości . Emira atakuje bohatera iż chce od razu wyssać z serca jej tkliwość całą, na to Tartuffe daje jej kolejne argumenty a Elmira uważa , że zonda czego zapragnie, pyta się także jak nie łamiąc praw Religi może chęci okazać łaskawsze. Świętoszek po raz kolejny zaprzecza swojej religijności mówiąc „Jeżeli tylko niebo nam na drodze stoi, Usunąć tę zawadę leży w mocy mojej: Przeszkodą to nie będzie szczęśliwości naszej”. W tekście także znajdujemy dowod ,że przyjaźń świętoszka z Ogonem jest fałszywa, kiedy Elmira mówi mu iż żeby sprawdził czy jej mąż nie jest gdzieś za drzwiami i ich nie podsłuchuje a Tartuffe na to „ Skąd ta troska w pani dziś się mogła zrobić? Wszak to człowiek stworzony, by go za nos wodzić; Toż on przyjaźni naszej sam pragnie najszczerszej. I sprawiłem, że choćby widział, nie uwierzy”