Udowodnij, że książki mogą zmieniać los człowieka - na przykładach z literatury.

Ludzie odkąd zostali obdarzeni zdolnością abstrakcyjnego myślenia a także posiedli zdolność do pisania i czytania, co wiązało się z umiejętnością przekazywania historii wiedzy religii szerokim rzeszom społeczeństwa – odkryli sposób na powstrzymanie czasu. Dzięki literaturze bez problemu dzięki bibliotekom możemy sięgnąć po dzieła Horacego, heroda lub z bliższego nam podwórka Jana Długosza. Narody, które zapominają o własnej historii i jej nie pielęgnują taki narody giną. Najstarsze dzieła antycznych twórców Sofoklesa, Ajschylosa itp. dają czytelnikowi nie tylko doznania duchowe, lecz informują nas równocześnie jak żyli współcześni autorom ludzie, co ich bawiło jak spędzali wolny czas a także wszelka mnogość literatury uczy nas szacunku dla wiedzy. Czy sięgamy po książkę z gatunku poezji czy też specjalistyczny wolumen z dziedziny fizyki możemy być pewni ze w zależności od naszych prywatnych pasji i zainteresowań każda i każdy z nas znajdzie cos dla siebie. To nie prawda ze czytanie książek jest nudne. Dzięki powieścią Jacka Londona czy Marka Twaina można było przeżywać razem z bohaterami nudy życia na dalekiej północy ameryki czy tez nurtem Missisipi. A gdzież tu jest odmienność losu ludzkiego dzięki książce. Przykład tych dwóch autorów pokazuje ze potrafili ze zwyczajnych szarych wagabundów i łowców przygód przemienić się w kronikarzy życia swoich przyjaciół. Fakt ze zostali znanymi pisarzami w niczym nie zmieniło ich pociągu do przygody. Innym przykładem człowieka, który żył podobnie jak bohaterowie jego książek jest Ernest Heminway. Autor „starego człowieka i morze” oraz „komu bije dzwon” bardzo dobrze znal środowiska, jakie opisywał dramaty wojenne. Każda z jego książek odbijała się głębokim echem wśród czytelników i uwrażliwiała ich na losy cierpiących gdzieś w dalekiej Hiszpanii. Temu ma służyć literatura: kształtowaniu naszej wrażliwości, umiejętności zmierzania się z tematem i wyciągania własnych wniosków. Nie musimy zgadzać się z autorem, lecz fakt ze fabuła zmusiła nas do refleksji jest już dużym sukcesem. Wydawać się może ze czytanie tzw. Harlequin to strata czasu. Lecz również romanse tworzą w nas podwaliny dla szerszego spojrzenia na miłość i na rozumienie drugiego człowieka. Jako ostatni przykład wpływu ksiązki na los człowieka wykorzystam postać niezwykła. Na książkę Pt. „ Kochanek wielkiej niedźwiedzicy” trafiłam przypadkowo w biblioteczce rodziców. Autor Sergiusz Piasecki żyjący w okresie międzywojennym był osoba, która żyła na krawędzi prawa a właściwie z jego łamania. Był przemytnikiem pospolitym rzezimieszkiem i parał się tym procederem aż nie został ujęty na granicy przez polskich pograniczników. W latach międzywojennych przemyt był surowo karany i Sergiusz Piasecki został wyrokiem z 1927r. skazany na śmierć. Jak wiec został pisarzem i gdzie odmiana losu. W oczekiwaniu na egzekucje, aby zabić wolny czas zaczął pisać książkę własną przemytnicza biografie w postaci „kochanka wielkiej niedźwiedzicy”. Dzięki wiezieniu spojrzał z dystansu na swoje życie i spisał je z brutalna szczerością. Swoja prace pisarska w formie listów wysłał ojcu, który poddał je korekcie. Książkę wydano i stała się bestsellerem a autorowi darowano karę śmierci. Dalsze jego barwne Zycie, które wypełnił służąc Polsce wystarczyłoby na wiele książek. Wystarczy dodać ze ten zapomniany autor miał jak głoszą plotki za „ kochanka…” być nominowany w 1938r. do literackiej nagrody nobla. Jak pamięć o takim utalentowanym i niezwykłym człowieku mogła zaginąć? Postarały się o to lata socjalizmu i cenzury, lecz myślę ze udało mi się udowodnić ze książki potrafią wpłynąć na Zycie ludzi. Szczególnie ludzi, którzy nie tylko z pasja Pisza, lecz również energicznie potrafią żyć.