Oda do rozpaczy Jana twardowskiego . Jakie skojarzenia z Księgi Koheleta przynosi ten utwór?

'ODA DO ROZPACZY' JANA TWARDOWSKIEGO
Jakie skojarzenia z 'Księgą Koheleta' przytnosi ten utwór?
W słowniku języka polskiego rozpacz definiowana jest w następujący sposób: skrajnie, silne uczucie beznadziejności połączone z silną utratą wiary, zwątpieniem-wywołane niesczęściami, na które człowiek nie ma wpływu1. Marność natomiast jako: to, co nie ma wartości, co jest uważane za bezwartościowe, nietrwałe, przemijające, znikome.2 Analiza obydwu definicji pozwala nam dostrzec podobieństwo pomiędzy utworem Jana Twardowskiego, a Księga Koheleta w momencie pierwszego kontaktu z tekstem.
W tłumaczeniu obydwu terminów akcentowana jest bezradność człowieka wobec dotyczących go zdarzeń oraz utrata nadziei. Podobne tematy poruszają obydwa analizowane tu teksty, przez co możemy podejrzewać, że oda do rozpaczy inspirowana była Księgą Koheleta.
Utwór współczesnego poety rozpoczyna się apostrofą do rozpaczy. Podmiot liryczny nazywa ją 'uczciwym potworem', którego ludzie się boją i od którego uciekają. Wymienieni są tu między innymi moraliści i asteci, a także święci oraz lekarze. Nikt nie chce przeżywać rozpaczy, każdy więc uckieka się do wszelkich sposobów, aby wyeliminować ją ze swego życia.
Myśl tę możemy odnieść do współczesnych realiów, w których głównym celem medycyny oraz technologii jest zapobieganie cierpieniu. Istnienie problemu różnego rtodzaju uzależnień począwszy od alkoholizmu skończywszy na zakupoholiźmie dowodzi, że uciekanie od trudnej codzienności jest zjawiskiem społecznym.
Podmiot liryczny w 'odzie do rozpaczy' wskazuje jednak na to, że obecność rozpaczy w życiu człowieka jest konieczna. Jej znaczenie wynosi do bardzo wysokiej rangi, twierdzi bowiem, że rozpacz jest nierozłącznym elementem i bez niej człowiek byłby nie ludzki (podobnie jak 'sztuka bez człowieka')
Kohelet również wypowiada się na temat istoty ludzkiego życia, za którą uważa marność i przemijalność jednocześnie poleca młodym, by się radowali ('raduj się młodzieńcze w twojej młodości'), przestrzega przy tym przed postępowaniem obciążającym sumienie('postępuj według serca twego'). Fragment ten dowodzi, że księga Koheleta nie jest jedynie pesymistyczną wizją losów ludzkich. Znajdujemy w niej przestrogę przed nadmiernym angażowaniem się w sprawy doczesne oraz przypomnienie o ich przemijalności. Autor pociesza nas jednak tym, że oprócz 'czasu lamentu' jest również 'czes tańca'. Ludziom trudno jest jednak przystać na takie reguły-chcieliby nieustannie przeżywać 'czas śmiechu', odrzucają jednak 'czas płaczu' i właśnie taki jest przekaz 'ody' Twardowskiego.