Różne spojrzenia na ten sam świat, czy dwa różne światy. Odpowiedź na pytanie poprzeć analizą podanych tekstów Audena i Homera

Różne spojrzenia na ten sam świat, czy dwa różne światy. Odpowiedź na pytanie poprzeć analizą podanych tekstów.

Każdy człowiek widzi otaczający nas świat inaczej. Czasem widzimy tylko dobre strony i cechy, widzimy to co chcemy, a czasem ukazuje nam się ponury obraz sztucznej rzeczywistości pełen bólu, wojen, przemocy i cierpienia. Ja uważam, że świat jest pełen dobrych i złych obrazów rzeczywistości i od nas będzie zależeć co zobaczymy. Te dwa skrajne spojrzenia dają nam iluzje, że są dwa światy jeden dobry, a drugi zły ale tak na prawdę patrzymy i żyjemy w jednym świecie.
Przykładem dobrego świata jest na pewno fragment „Iliady” Homera opisujący stworzenie tarczy Achillesa. Homer był ślepcem, który opisywał pieśniarzy występujących na dworach greckich. Tematem Iliady jest oblężenie Troi. Iliada jest epopeją bohaterską i heroiczną, a nawet batalistyczną.
Homer ukazuje wspaniały obraz świata. Tarcza była podzielona na 5 warstw. Opis rozpoczyna się od wykucia „Najpierw więc wyobrażenie dał ziemi, nieba i morza. Niezmordowane w wędrówce słońce i pełnie księżyca wszystkie planety i gwiazdy wieńczące nieba otchłanie”.
Potem pokazuje dwa piękne miasta. W jednym będą odbywać się zaślubiny, jeden z najszczęśliwszych dni w życiu człowieka. Młodzi tańczą i śpiewają przy dźwięku fletu. W drugim mieście dwaj mężczyźni skłóceni byli o zapłatę i poprosili sędziów by zadecydowali kto ma racje- odbędzie się sprawiedliwy sąd.
Następnie autor opisał jak Hefajstos wyrzeźbił pola szerokie i żyzne oraz bydło, którym pole trzy razy zorali. Kiedy skończyli dostali miód i wino. Potem ukazał żyzne ziemie królestwa na których, ludzie orali ziemie i zbierali dorodne plony. Czuwał nad nimi gospodarz trzymając bydło podczas, gdy oni żniwo układali w snopy. Z dala od nich heroldzi już szykowali dla nich wieczerze w cieniu.
Homer opisał następie jak Hefajstos wyrzeźbił winnice złociste, których owoce były tak obfite, że aż uginały się gałęzie pod ich ciężarem. Pośrodku tych dorodnych owoców stał chłopiec „wdzięcznie przygrywał i pięknie śpiewał ludową piosenkę czystym głosikiem. A wszyscy idący za nim tańczyli”.
Ostatnią rzeczą wyrzeźbiona przez Hefajstosa w Iliadzie była łąka. Znajdował się tam sad z owocami, oraz stajnie, szałasy i zagrody. Między nimi tańczyli chłopcy i dziewczęta weseląc się przy tym.
Homer w tamtej epoce był postrzegany jako pisarz charakteryzujący się innowacyjną śmiałością i pomysłowością, ponieważ sztuka jego dzieła świadczy, że był on twórcą o pełnej świadomości artystycznej bogatym w wysoko rozwinięty kunszt poetycki i w środki techniki artystycznej. Świadczy o tym urozmaicenie tekstu połączoną ze zmianą w nim osoby trzeciej na pierwszej. Świat przedstawiony przez Homera jest barwny i wesoły. Panuje w nim harmonia.
Przeciwny świat do Homeryckiego przedstawia Wystan Hugh Auden w swoim wierszu „Tarcza Achillesa”.
Poeta opisuje jałową ziemię bez roślinności. Pustkowie z niebem ciężkim jak ołów. Ten świat jest ubogi, nie ma to co jeść, ani na czym usiąść. Jest tam anonimowy, szary budynek przypominający zwykły czworobok w którym są ludzie mający wykonywać polecenia „głosu pozbawionego twarzy”, który wierzy tylko liczbą i statystykom. Idą w marszu pozbawionym sensu, nie mają żadnych praw nawet do dyskusji.
Świat przedstawiony dla Audena pokazuje boleść, monotonność świata i okrucieństwo. Autor używa mało epitetów i przeważa słownictwo potoczne- w przeciwieństwie do tekstu Homera.

Moim zdaniem to dwa skrajnie różne spojrzenia na ten sam świat. Wszystko zależy od tego jak na to spojrzymy, jeśli nie widzimy sensu w naszym życiu, uznamy, że jest puste i bezwartościowe to na pewno będziemy żyć tak jak opisał to Wystan Hugh Anden, ale jeśli znajdziemy nadzieje, zaczniemy się cieszyć tym co mamy, nie będziemy już bezosobową częścią tłumu, ale kimś wyjątkowym i wtedy będziemy żyć tak jak jest to opisane przez Homera. Wszystko zależy tylko od nas.