Andrzej Kmicic - streszczenie losów

Głównym bohaterem powieści "Potop" Henryka Sienkiewicza jest Andrzej Kmicic.

Młody, wysoki, przystojny potomek z zubożałego rodu szlacheckiego. Typowy przedstawiciel XVII-wiecznej szlachty o awanturniczym usposobieniu.

Jest skłonny do awantur i bójek, przyzwyczajony do rządzenia, ceni nade wszystko miłość "Ale ja bym waćpanny za żadne skarby nie oddał". Gwałtowny, o gorącym temperamencie kawaler z fantazją.

Dostał w spadku Lubicz oraz rękę wnuczki zmarłego Herakliusza Billewicza. Jego życie zmieniło się pod wpływem wielkiej miłości do Oleńki. Kmicic został uznany za zdrajcę Ojczyzny po złożeniu księciu

Januszowi Radziwiłłowi przysięgi na wierność. Aby oczyścić się z zarzutów w oczach rodaków i ukochanej, przestaje uczestniczyć w różnorakich zabawach, zaś na jego twarzy często gości smutek i przygnębienie. Podczas najazdu Szwedów na Polskę bohater pragnie całym sercem służyć Ojczyźnie.

Pod zmienionym nazwiskiem bierze udział w walkach polskiej armii. Walczy z brawurą i zaciętością, nie boi się śmierci, wypełnia najtrudniejsze rozkazy. Nikt nie rozpoznaje w nim zdrajcy, jego imię zaczyna być znane wśród szlachty. Bierze udział w obronie Jasnej Góry, narażając się na śmierć, ratuje życie Janowi Kazimierzowi. Jego bohaterskie czyny zostają docenione przez przywódców.

Moim zdaniem, należy podziwiać Andrzeja Kmicica za to, że z despotycznego zawadiaki przeobraził się w patriotę dla którego dobro Ojczyzny było ważniejsze od własnych interesów. Postępowanie Kmicica na początek złe, z czasem poprawiło się za sprawą jego wielkiej miłości do Oleńki.